<3>

356 26 7
                                    

ანის პოვ *

დილით მეღვიძება და ჩემს უკან დიდ სხეულს ვგრძნობ , რომელსაც აკრული ვყავარ ადგომა მინდა მაგრამ ..... არც სხეული მიშვებს და არც ის ტკივილი რასაც ქვემოთ ვგრძნობ , ყველაფერი თავში ამომიტივტივდა და საზიზღარი გრძნობა დამეუფლა რადგანა არ შემეძლო შეწინააღმდეგება იმ მომენტში მომწონდა კიდეც მაგრამ ეს არასწორია , ახლა ჩემს კისერში მის სუნთქვას ვგრძნობ და თითოეული ჩასუნთქვისას მბურძგლავს , ტირილი მინდოდა

მისი ხელი მოვიშორე და ადგომას ვცდილობდი , ძლივს წამოვჯექი ყველაფერი მტკიოდა საზიზღარი არ დამინდო , უცებ წამოვდექი მაგრამ ვაი ამ წამოდგომას , ფეხები ამიკანკალდა წონასწორობა დავკარგე და დაბლა დავვარდი მუხლებზე დავჯექი

-გინდა დაგეხმარო ?

-არრა

-კი კი როგორ არა

წამოდგა რაღაც ტანზე მოიცვა და ჩემთან ჩაიმუხლა , თვალებში ვერ ვუყურებდი მცხვენოდა ხელში ამიყვანა , მასთან შედაფებით მართლაც პაწაწუნა ვიყავი , საშინლად გავწითლდი და მცხვენოდა მას კი ამაზე ეცინებოდა

-ნუ მიყურებ არ მაცვია

-გეგონება ნანახი არ მქონდეს

-მერე რა? ნუ მიყურებ

-მინდა და გიყურებ პატარავ

-მე შენი პატარავ არა ვარ

-ნუ გავიწყდება რომ ჩემი საკუთრება ხარ

-მხოლოდ ორჯერღა

-მაგას მე გადავწყვეტ

-კონტრაკტში სამი იყოო და ერთი უკვე მოხდა

-იქნებ მე მეტი მინდა

-დამსვი

-დამაცადე

სააბაზანოში შემიყვანა და წყალი მოუშვა , მალევე წყალი დაგუბდა და ჩამაწვინა

-გადი ეხლა

-იქნება და აქ მინდა

-შენ ნდომებაზე არარი

გაყიდული?¿Where stories live. Discover now