შხაპი მივიღე და ლოგინში ჩავწექი,ისევ ჯონგუქზე ვფიქრობდი.
უბრალოდ თავიდან ვერ ვიგდებდი,ის ძალიან სიმპათიური იყო.
საერთოდ არ შეცვლილა,მისი ბაჭიის ღიმილი კი...
ოჰჰჰ როგორ მომნატრებია.
ალბათ იფიქრებთ რომ გიჟიაო მაგრამ რა ვქნა? სიყვარული ადამიანს რომ მართლაც აგიჟებს.
ამ ფიქრებში მელევე ღრმად ჩამეძინა.
♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎♥︎
როგორც ყოველთვის მაღვიძარა რეკავს,სწრაფად ვდგები აბაზანაში შევრბივარ და იქიდან მოწესრიგებული გამოვდივარ.
ჩემი თავის მიკვირს დილიდანვე ასეთი ენერგიული როგორ ვარ?
აჰჰ სულ დამავიწყდა,დღეს ხომ ჯონგუქს უნდა შევხვდე.
სანამ ჩავიცმევდი ტელეფონზე ზარი შემოდის,ფსიქიატრიულის დირექტორი რეკავს.
ქალბატონი ჯია.
-გამარჯობა მორტისია,ჯია ვარ.
-დიახ ქალბატონო ჯია,გიცანით.
რა ხდება? ხომ მშვიდობაა?
-დიახ,დიახ უბრალოდ მინდოდა მეთქვა,რომ როცა ფსიქიატრიულში მოხვალთ ჯერ ჩემს კაბინეტში ამოდი,რაღაც სიახლეებია და მინდა გაგაცნოთ.
-კარგით,არაა პრობლემა.
ნახვამდის.
სწრაფად ვუთიშავ ტელეფონს,ვიცმევ და სახლიდან გავდივარ.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
გზაში კაფეშიც შევიარე და ყავა ვიყიდე,საბოლოოდ კი 30 წუთში უკვე ფსიქიატრიულში ვიყავი.
შენობაში შესვლისას დირექტორის კაბინეტი ვიკითხე,მალევე ავედი და შიგნით თანხმობის შემდეგ შევედი.
YOU ARE READING
🔞👨🏫შეშლილი მასწავლებელი👨🏫🔞 | J.JK(დასრულებული)
Random-ბატონო ნამჯუნ,ხომ იცით ჩვენი მეცნიერული მოსაზრება ფსიქოპატის გენზე.-ნამჯუნმა სახე დაასერიოზულა,ეს თემა ზედმეტად მნიშვნელოვანი იყო. -კარები დაკეტე და ყველაფერი დაწვრილებით ამიხსენი.-მოხუცმა სწრაფად მიკეტა კარები და მაგიდის წინ მდგომ სავარძელზე დაჯდა...
