Hoca bize ne olursa olsun içinizden bi sey gecirmeyin sakın kendi kendinize konuşmayın dedi. Tamam dedik. İlk önce arkadaşınla başlıycaz dedi hoca. Gidip bir kaç kitap, kağıt, bakır levha, çeşitli sular, 2leğen getirdi. Arkadaşın üstüne beyaz bir çarşaf örttü ve gözlerini kapatmasını söyledi. Hoca kuran okumaya başlarken küçük kulübe birden titredi. Adeta deprem gibi. Hoca bitirdi ve bize dediki 1000 kişilik bir orduyla bize saldırmaya hazırlanıyolar. Korkmayın dedi. Arkadaşa yine bişeyler yapmaya başladı. Okuyordu. Hoca birden bağırdı git burdan iblis diye. Banamı diyor diye bakındım. Yine o karartı. Durdu beni izliyordu. Birden ete kemiğe büründü adeta. Dişleri dışarıda dudakları olmayan. Burnu yok denicek kadar küçük kıllı bi yaratığa dönüştü. Hocaya bağırdım hiç umursamadan işini yapmaya devam etti. Bi kağıt yakmaya başladı ve o yaratık git gide şeffaflaşmaya başladı. Ve kayboldu. Hoca bana döndü ve dediki komutanları öldü askerleri bişey yapamaz. Rahatlamıştım arkadaş kafasında örtüyle duruyordu hala. Hoca dedi gidin bugün kuran okuyun ve allaha şükredin eğer gece tekrar görürseniz yarın bana gelirsiniz.
