oturdum sokağın başına ve başladım uygulamama. İnternette yazılan duaları ezberlemiştim. Okumaya başladım kısık bir sesle. Etrafımdan karartılar geçmeye başladı. Durmadım okumaya devam ettim. Korkmuyordum. Rüzgar sert bi şekilde esmeye başladı. Yaprak kımıldamıyordu fakat rüzgar neredeyse beni havalandıracaktı. Korkmaya başladım ama cesaretliydim yapacaktım. Okumaya devam ettim. Ve bir ses "kemtemin" işim bitmişti. Artık etrafımda neredeyse 10tane karartı dönüp duruyordu. Kalktım ayağa "euzu billahimine şeytani racim" dememle bağırmalar ve ağlamalar bir oldu.
