Unbroken | Styles

Unbroken|Chapter 17

Bölüm ithafları ;
@Mavirenk ♡
@caglator ♡
@WaffleJustin94 ♡
@ushaninkizi ♡
@BasakTurkay ♡

↘ ↘ ↘ ↘

Sabah kahvaltısında Harry yoktu. Odasına gitmiştim ama kapı açılmadı. Belkide sızmıştı ve hâlâ ayılamamıştı. Bu büyük bir olasılıktı ve ben onu merak ediyordum ancak elimden gelen koca bir hiçti. Üstelik bu fazla sinir bozucuydu.

Tatil için geldiğimiz bu mekanda kahvaltımı yalnız yapmıştım. Ve inanın bu daha da berbattı.

Asansörden inip odama doğru yöneldiğim sırada onu kapıda beklerken buldum.

Sırtını duvara yaslamış öylece duruyordu. Beni görünce sadece ufak bir tebessümde bulundu ama başka bir olumlu işaret yoktu.

Yanına ulaştığımda "Günaydın." dedim ve cevap vermesini bile beklemeden kapıyı açtım.

Benimle birlikte içeri girerken kısık seste "Günaydın." diye mırıldandı.

"Kahvaltıya inmeyecek misin?" diye sordum Harry'e. Servis yakında biterdi.

Yatağıma otururken "Hayır." diye yanıtladı beni. Pekala.

"Dün gece." diye mırıldandım sessizce. "Biraz gariptin Harry."

"Biliyorum, üzgünüm."

Yanına oturduğumda ona baktım. "Birşey mi olmuştu?" Diye sordum. Açıkçası kafamda düne ait çok fazla soru işareti vardı ve hiçbiri giderilmemişti.

"Bilmeni gerektirmez." diye mırıldandı kısık seste.

Bilmeni gerektirmez.

Tanrı aşkına nasıl bir cevaptı bu?

"Sarışın kadın?" Diye soruyordum ancak araya girdi.

"Buraya tatil için geldik Lucy, lütfen sinirlerimi bozma."

"Ben sadece o kadınla neden görüştüğünü merak ediyorum hepsi bu. Fark ettin mi bilmiyorum ama sorun çıkartmaya çalışan sensin Harry."

"Lucy, herşeye burnunu sokmak zorunda değilsin biliyorsun değil güzelim?" Alay ve sinirin karışımı bir histe konuştu.

"Ben birşey yapmıyorum." dedim kendimi savunmak istercesine.

"Ah, tamam." diye konuştu ancak derdi neydi bilmiyorum.

"Tamam?" Diye sordum ona öylece. Ne tamamdı Tanrı aşkına? Günü batırma planları mı?

Harry'e bakmaya devam ettim.

Kafasını ellerine içine alırken sinirle söylediğini duydum ama kelimeler işitemeyeceğim kadar belirsizdi.

Harry yeşil gözlerini üstüme dikti ama pembe dudaklarının arasından hiçbir şey çıkmadı.

O sessizce odamdan ayrılırken buraya geldiğim için lanetler savuruyordum.

Bu bir tatil değil, Harry'nin beni sınama merkeziydi.

Bütün gün, yalnızlığımla odada oturuyordum ve güzel gözlü gıcık çocuğa karşı sinirleniyordum.

Sanırım fazla acizdim.

Ve fazlasıyla garip.

↘ ↘ ↘ ↘

Gece yatakta sadece dönüp duruyordum.

Uykum vardı ama bir türlü dalamıyordum ve bu çok sinir bozucuydu. Tıpkı Styles gibi.

Kapı çalındığında kalp atışlarımın hızlandığını hissettim çünkü gelen Harry'den başkası olamazdı ve benim kapıyı açmaktan başka çarem yoktu.