1. Bölüm

950 54 96
                                    

Sabahtan beri tırnaklarımı kemirip duruyordum. Hiç bu kadar streslenmemiştim. Her an hata yapabilirlerdi. Umarım doğru düzgün yaparlar görevlerini diyerek, sürekli olumlu düşünmeye çalışıyordum. Tam kötü şeyler düşüneceğim sırada kapımı çaldılar. Girmelerini söylememle kapı aralandı.

"Bay Kim?"

"Ahh sonunda ne yaptınız?"

"Getirdik Bay Kim. Emrettiğiniz üzere onu odaya kilitledik."

"Tamam, geliyorum"

Görevli kapıyı kapattığında derin nefesler aldım. Lütfen bir hata olmasın.

**

"Vaaay ne ara küçüldün lan iyice velet olmuşsun"

"Bay Kim, geldiğinden beri konuşmuyor. Halbuki biz bayıltmadık"

"Korkudan dili tutulmuştur. Keseceğim şimdi dilini."

"Açalım mı yüzünü efendim?"

Kafa salladım. Yüzündeki çuvalı çıkardıklarında şok oldum direkman.

"LAN BU KİM?"

"E-efendim bilmiyoruz..."

"BİLİYORDUM YA BÖYLE OLACAĞINI. OFFF"

Gözlerini yeni yeni açan çocuk etrafına bakmaya başladı. Bayılmış mıydı? Cidden...bide bayıl istersen Feriha dedikleri bu olsa gerek.

"Burası neresi amına koyım?"

"KES SESİNİ GERİZEKALI VELET ZATEN SİNİRLİYİM DAYARIM SİLAHI"

Sinirle haykırdığımda çocuk yerinde sıçradı.

"AHH GERÇEKTEN... NASIL BÖYLE BİR HATA YAPARSINIZ? NERDEN BULDUNUZ BU VELEDİ?"

"Hey ben velet değilim. 23 yaşındayım."

"YAŞINI SORMADIM SİKİK VELET"

Sinirden çıldırmak üzereydim. Nasıl yaptılar anlamıyordum.

"Bakın...Ben odama gidiyorum. Bu veledi odaya kilitleyin, yiyecek falan verin, zitlensin"

Küçük çocuk masumlukla bakarken sinirimi dindirmeye çalıştım. Belki sinirli bir mafya olarak biliniyordum ama... bazen hassaslığım tutuyordu işte.

Odama gidip üzerimi değiştireceğim sırada kapı tıklandı.

"Efendim, çocuk tuvalete gitmek istedi. Gönderelim mi?"

"Sen ciddi misin? Bunun için mi rahatsız ettin beni."

"Özür dilerim Bay Kim ama kaçmak isterse diye..."

"Geliyorum. Bir işi de becerin zaten."

Oflaya oflaya çıktım odadan. Gerçekten bugün yorulmuşum. Üstüne bide bu olay, iyice yormuştu. Şu veletle ilgilenecek gücüm yoktu sahiden. Yarını düşünerek uyumak istiyordum ama küçük bir çocuk yüzünden yorgunluğum bide mahvoldu.

Çocuğun odasına geldiğimde durdum. Tıklamama gerek yoktur diye düşünüp girdiğimde, hemen arkamı döndüm.
Çocuğu bağlamamışlar ve küçük velet üzerini çıkarmış.

"Lan gerizekalı niye bağlamadılar seni?"

"Ahh pardon, b-ben tuvalete gitmem gerektiğini söyleyince çözdüler."

"Niye soyundun o zaman velet"

"Korumalarınız en son karnıma tekme atmışlardı da, biraz yara almışım."

Velet yara diyince korktum. Yaralardan nefret ederim. Birşey varsa yardımcı olmak istiyordum. Ne kadar bugün sinirli olsam da yaralanması canımı yakmıştı.

"Bakabilirmiyim."

"O-şey olur."

Önüme döndüm. Yanına doğru ilerledim.

"Off kötü olmuş. Şerefsizler neden tekme attılar ki."

"B-bilmiyoru- Ahhh"

"Çok pardon pardon."

Yarasına bakarken canını yakmıştım. Elimi bi anda çektim göğsünden.

"Önemli değil ama birşey sorabilirmiyim"

"Sor?"

"Imm... Beni neden kaçırdınız?"

"Uzun hikaye, yarın anlatırım. Şimdi uyumam gerekiyor."

"P-peki iyi geceler"

"Hımhm"

Odadan çıkıp kendi odama gittim. Girer girmez üzerimi değiştirip yatağa yattım. Hemen uyumam uzun sürmemiş, göz kapaklarım hızlıca çökmüştü. Yarın şu veletle uğraşacaktık bide...


Selam geyler- ay pardon beyler

Aklımda birsuru fic kurgusu var hepsini yazicam

Hepsini de okuyun

Wattpad ' da tanınan bir yazar olmak istiyorm inşallah olurum.

Hadi görüşürüz umarım beğenirsiniz. ✨🔮

Bu arada Fall in love i me ficine bölüm aticam sonra bye

Godfather | Taekook Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin