Kahvaltımı eder etmez çocuğun odasına birdaha çıktım. Cidden niye geldiyse. Tamam artık kararlıyım veledi tamamen serbest bırakacağım. Ne bok yerse yesin. İsterse adam kaçırma suçundan şikayet etsin umurumda değil. Çıkması da zor değil zaten. Hapis de yatarım ama o çocuğu çekemem ben. Odaya çıkınca kapıyı yine tıklamadan girdim. Çok ayrıntı veriyorum ama olsun. Bu sefer yatağında bacaklarını kendine çekmiş kafasını da onların arasına gömmüş bir çocuk göründü. Ağlıyor gibi görünüyordu. Ne alaka?
Yanına yaklaştım."Noldu Jungkook?"
Ses gelmedi. Bir süre sonra ağlama sesleri geldi.
"Hey ağlıyor musun cidden?"
Hala ses yoktu. Sadece ağladığını belirten sesler geliyordu.
"Pişt Jungkook, ağlıyor musun lan"
Kolunu dürtüklediğim zaman sesi kesildi. Sonra biranda kafasını kaldırıp..
"Ağlamıyorum ki"
Dedi. Gözünde bir damla yaş yoktu. Yalan mı söylemişti?
"Ne kadar yalancı bir insansın sen?"
"Bunu gay olduğu halde evliyim hatta çocuğum var diyen adam mı söylüyor"
"Ben yalan söylemedim"
"Bu ne o zaman?"
Elinde bir fotoğraf vardı. Bana doğru çevirdiğinde kahkahayı patlattım. Salak velet...
"Ne gülüyorsun be komik olan birşey mi var"
"Evet"
Kahkahalarımın arasından zar zor verdiğim cevaba dudakları büküldü. Hadi ben neyse ama, o niye gülüyordu?
*fotoğraf*
"Bu kim açıkla şimdi."
Gülmem bittiğinde ciddi halime döndüm. Bir anda ciddi olmama ürpermiş görünüyordu. Bu hoşuma gitmişti ama gülmedim.
"Neden açıklayacakmışım? Sen kimsin ki"
"...doğru...Ben kimim ki..."
Üzücü bir ifade aldı yüzünü. Ne alaka sahiden? Neye üzülüyor?
"Evet şimdi seni bırakıyoruz."
"Ne?"
"Tamamen gidiyorsun. Evine"
"Neden?"
"Mal mısın ne neden neden istemiyorum seni işte siktir git"
Zaten üzülüyor gibi görünüyordu. Buna ise gözleri doldu birden. Aaahh cidden mi. Ne alaka Ne alakaaa.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Godfather | Taekook
FanfictionGüney Kore'nin en büyük mafyalarından biri olan Kim Taehyung, düşmanını kaçırmak yerine küçük bir çocuğu kaçırdı... |Düzyazı| (1 bölüm kaçamak text.) #godfather - 2 !