"ජිමින් .....කන්න එන්න....."
මෙච්චර වෙලා කාමරේට වෙලා අත් දෙකෙන් කන්දෙක තද කරලා වහගෙන ඉඳපු මම , යාන්තමට ඇහුණ කුඩම්මගේ කටහඬින් ඉඳපු තැනින් නැගිට්ටා..
"ජිමින්..........මේවා සීතල වෙනවා"
කලින්ට වඩා එයාගෙ කටහඬ හයියෙන් ඇහුණා.
දොරෙන් පොඩ්ඩක් ඇරපු මම ඔලුව එලියට දාලා එලියට යන්න කලින් කොරිඩෝව දිහා බැලුවා
"කවුරුත් නෑ.. දැන් යන්න.. "
මගේ කන ගාවින් ඇහෙණ කටහඬ මට ආයේ කතාකරා. එයාට අවනත වුණ මම හෙමින් හෙමින් කොරිඩෝ ඒකේ ඇවිදගෙන ගිහින් පඩිපෙල බැස්සේ කෑම කාමරේට යන්න..
"ජිමින්.. මොකද මෙච්චර වෙලා ගත්තේ එන්න. බලන්න ඔයාගේ තාත්තත් බලාගෙන හිටියා."
හැමදාම වගේ කුඩම්මගේ ප්‍රශ්නෙට මම උත්තර නොදී ඔහේ බලාගෙන හිටියා.
කෑම පිඟන් , හැඳි එහෙ මෙහෙ යෑම නැවතුණේ තුන් දෙනාම කෑම බෙදාගත්තට පස්සෙයි..
"ඕක කන්න එපා. අර ගෑණි ඕකට වස දාලා ඇති.."
මගේ කන ගාවින් ඇහෙන කටහඬ ආයෙත් මට ඇහුණා.
"කන්න එපා..බලන්න අර ගෑණිගේ මූණේ හැටි. අනිවාර්යයෙන්ම ඕකට මොනවාම හරි දාලා ඇති"
කටහඬ ඇහිලා ඉවරවෙනවත් එක්කම මම මගේ ඉස්සරහා තිබ්බ පිඟාන අත්දෙකෙන්ම ඈත් කරා.
"ජිමින්...මොකද වෙලා තියෙන්නේ ?"
තාත්තා කතා කරත් මම කුඩම්මා දිහාම බලාගෙන හිටියා..
ඔයා මේකට වස දැම්මා නේද ?
මගේ දිහා බලාගෙන ඉඳපු කුඩම්මගෙන් මම එක පාරටම ඇහුවා..
"වස ?? ජිමින් ඔයාට මේ මොකක්ද වෙලා තියෙන්නේ..?"
මට ඇත්ත කියන්න. ඔයා මේකට වස දැම්මා නේද ? ඔයාට ඕනේ මාව මරන්න එහෙම නේද ? කියන්න මට... මට එයා හැමදේම කිව්වා. එයා කිව්වා ඔයා මේකට වස දාලා කියලා
"මොනවද ජිමින් ඔයා මේ කියවන්නේ ?"
තාත්තා කවදාවත් මම කියන දේ ඇහුවේ නැහැනේ.. තාත්තා හැමදාම අහන්නෙව් කුඩම්මා කියන දේ
YOU ARE READING
Main Character ✔️
Fanfictionඅපේ කතාවේ ප්‍රධාන චරිතය කවුද කියලා අපි දැනගෙන හිටියේ නැහැ.. Short chapter book Completed Don't copy my works ⚠️️
