you brought me back - Hailee Steinfeld (dutch)

■de onwijs lange treinrit en rij■

•Emma's pov•

◇2 maanden later, 16 juli◇

Ik kan het nog steeds niet geloven! Vandaag is het comic con!! Ik ga Florence Pugh ontmoeten!!!!

Het is 5 uur met de trein, dus moeten we om half 5 weg. Het is nu 4 uur. Ik ben net omgekleed en sta in de badkamer. Ik doe mijn make-up en loop naar de keuken voor ontbijt. Ik maak een broodje en eet het op. Meghan loopt de keuken in.

"Goedemorgen, Meg" zeg ik.

"Goedemorgen, heb je er een beetje zin in?" Denkt ze wel goed na?! Natuurlijk heb ik er zin in!!!

"Natuurlijk! Ik ga een van mijn grootste celebrity crushes ontmoeten!!" Schreeuw ik.

"Rustig, je moet nog 5,5 uur wachten en dan daar ook nog in de rij" ik rol m'n ogen en sta op van de stoel. Ik pak mijn spullen bij elkaar en loop naar de voordeur.

"WE MOETEN OVER 5 MINUTEN WEG!!!!" Schreeuw ik door het huis heen.

"Rustig, ik ben al klaar om te gaan" zegt Ashley terwijl ze de hal inkomt.

"MEGHAN?!" Schreeuw ik.

"BIJNA" Krijg ik als antwoord.

5 minuten later lopen we de straat over, opweg naar het station. Ik had niet eens door dat we er waren door ons gepraat. We wachten op de trein en stappen in. Er zijn bijna geen plekken meer, maar we vinden nog 3 legen naast elkaar.

Na de eerste trein, moesten we een tijdje lopen naar de volgende. We kwamen optijd en gingen zitten naast een, waarschijnlijk, 4 jarig meisje.

"Hallo!!! Waar ga jij heen?" Zegt het meisje enthousiast. Ik kijk haar aan, ze zit naast me.

"Hallo, ik ga naar een feestje! En jij?" Zeg ik, want ja hoe moet ik aam een 4 jarige uitleggen dat ik mijn fucking celebrity crush ga ontmoeten?!

"Ik ga naar de film!!!" Zegt ze blij en schommelt haar benen naar voor en naar achter.

"Oooh, dat is leuk!!" Zeg ik. We praten de hele weg en dan moet ik helaas uitstappen. Ze is heel schattig!! Maar ja, ik ben onderweg naar Florence Pugh, dus... ja. We zeggen gedag en loop met Meg en Ash naar de laatste trein. Nu begin ik heel nerveus te worden. Ik had niet door dat ik zometeen mijn nummer 1 favorite celebrity ga ontmoeten, nou ja, 1 van de 2 die op nummer 1 staan. Mijn hart begint snel te kloppen als we in de trein gaan zitten. Ik kijk naar buiten en mijn been beweegt op en neer.

De trein stop bij de volgende halte en er komen veel mensen de trein in. Er moeten mensen staan. Ik voel me niet helemaal goed. Oh nee, niet hier, niet nu!! Ik moet zometeen Florence Pugh ontmoeten!! Ik kan daar niet wit aankomen! Kom op, Y/n. Krijg controle over je ademhaling... adem in. Adem uit. Meghan en Ashley hebben niets door, omdat ze met elkaar bezich zijn. Niet dat ik dat erg vind.

2 haltes verder stappen we uit. Ik voel me nogsteeds niet helemaal goed. Ik friemel met het elastiekje om me pols en loop achter Meghan aan. Het is 10 minuten lopen, dus niet heel lang ofzo.

Zodra we aankomen zien we gelijk de rij. Hoe kan er nu al, om 09.45, zo een lange rij staan?! We sluiten achteraan en beginnen te praten.

45 minuten later staan we al binnen. Dat ging nog best wel snel! Nu voel ik de paniekaanval weer komen. Ik probeer weer mijn ademhaling onder controle te houden. Ik ga samen met Ash in de rij staan voor Florence Pugh.

"Doei Meg!! Doe Rdj de groeten van ons!!!" Roep ik en lach samen met Ash om hoe Meg kijkt. Toen we gekalmeerd waren zag Ash dat er iets niet helemaal goed gaat met me.

"Gaat het wel, Em? Je ziet er een beetje witjes uit..." Zegt Ashley en legt haar arm op mijn schouder.

"Een beetje. Ik heb gewoon de hele tijd het gevoel alsof ik een paniekaanval kan krijgen." Zeg ik en kijk naar mijn vingers die nogsteeds aan het friemelen zijn met het elastiekje.

"Gewoon?! Dat is niet gewoon, Em! Gaat het? Of moet je even zitten? Moet je wat drinken? Wat eten? Zal ik iemand halen? Wil je hier nog wel blijven?" Oh my, waarom heb ik het haar ook vertelt. Ik wist dat ze zo zou reageren! Ugh, nou dat word even moeilijk om haar te kalmeren!

"Het gaat wel. We blijven gewoon hier in de rij, gaan gewoon Florence ontmoeten en daarna zoeken we een bankje om op te zitten en wat te drinken. Oké?! Mee eens?" Vraag ik. Ik zie een enorme twijfel op het gezicht van Ash.

"Oké, prima! Maar als je je slechter gaat voelen, moet je het zeggen en dan gaan we uit de rij naar een bankje. Begrepen?!!" Ik knik en kijk naar de rij. Er staan nog zo'n 13 mensen voor ons. Ik kijk op mijn horloge. 11.15, we staan hier al meer dan 45 minuten en er zijn nog maar 3 mensen geweest!!

Dit gaat lang duren...

Heeeeeeeel lang!

Schrijvers notitie:

Hoe vinden jullie het tot nu toe? Het gaat misschien een beetje langzaam, maar later in het boek gaat het wel een stuk sneller!!
Volgende deel komt ergens deze week, hoop ik!