Hayalet Arkadaşım (SEVGİLİM(⁠ ⁠˘⁠ ⁠³⁠˘⁠)⁠♥)~Sunsun

Ayrılık 💔🥀

~Sunoo'dan~
Sunghoon ile konuştuğum zamandan bu yana 10 dakika geçmişti.Okula geç geliceğini düşünmüştüm çünkü trafik çok fazlaydı ama ben camdan dışarıya bakarken Sunghoon sınıfın kapısını açarak içeri girmiş ve koşarak bana sarılmıştı ben de ona sımsıkı sarılmıştım.

"Sunghoon-ah aslında seni okula bu kadar erken çağırma sebebim benim hakkımdaki bir takım gerçekleri öğrenmeni istememdi."~Sunoo

"Sunoo-yah noluyor!?Ne gerçeklerinden bahsediyorsun!"~Sunghoon

"Hoon-ah ben..."Gözyaşlarım gözüme dolarken ağlamamak için zor tutuyordum kendimi kendimi biraz toparladım ve cümleme devam ettim"Ben aslında ha-hayaletim hoon-ah!"Gözyaşlarım yanaklarıma dökülürken Sunghoon anlamamış bir şekilde bana bakıyordu.

"Güzel şaka Sunoo-yah ama hoş değil!"~Sunghoon

"Şaka değil Hoon,duyunca benden korkarsın diye söylemiyordum ama bana alışmadan söylemek ve ayrılmak istedim.Özür dilerim Hoon ama seni hala seviyorum.Şimdi elveda sevgilim!"~Sunoo

Sınıftan çıkarken Hoon'un dudağına öpücük kondurup çıkmıştım.Bir daha okula gelmek istemiyordum.Eğer benimle birlikte olursa herkes onu deli sanar ve tımarhaneye kapatmayı düşünürdü onun hayatını tehlikeye atamazdım.Aşk bu değil miydi?Sevdiğin için herşeyi yapardın o mutlu olsun diye herşeyi yapardın üzülünce onu mutlu etmek için uğraşırdın ama şuan Hoon'un yanına geri dönemezdim.Eğer geri dönseydim Hoon bana sarılır ve bir daha asla yanımdan ayrılmazdı.

~Sunghoon'dan~
Sunoo dudağıma öpücük kondurup sınıftan çıkıp gittiğinde beri aynı yerde kalakaldım ne bir adım geri ne de bir adım ileri gitmiştim.Öylece olduğum yerde duruyordum.Gözlerimi bile kırpmadığımı fark ettiğimde görüşüm bulanıklaştı ve gözlerimden yaşlar döküldü sınıfta yere çöktüm ve hıçkırarak ağlamaya devam ettim.

"Biliyor musun 2 sene önce ölen bir çocuk vardı adı neydi?"~X

"Kim Kim Sunoo idi"~Y

"Ah evet!Kim Sunoo onun hayaletinin hala bu okulda olduğu söyleniyor bilir musun?"~X

"Bu tüyler ürpertici gerçekten!"~Y

"Ah evet çok korkunç 2 yıl önceki sınıfı bu sınıfmış bide."~X

"Gerçekten mi?Aman ne harika hayaletli sınıfta yaşıyoruz."~Y

"SUNOO-YAH!!"~Sunghoon

Sunoo'nun adını bağırdığımda sınıftakiler bana bakmışlardı.Sunoo'yu bulmak zorundaydım.Sınıftan çıkıp her yeri gezdim ama Sunoo çoktan gitmişti bile neredeydi?İyi miydi?Kiminleydi? Bilmiyordum.Onun hakkında  bildiğim şey tatlı olduğu,benden çok hoşlandığı ve hayalet olduğuydu.Başka bildiğim birşey yoktu.Ona o kadar alışmıştım ki sanki hayattaki en önemli kişiyi kaybetmiştim.Sanki o benim yaşam kaynağımdı.Okulda daha fazla kalamazdım bu yüzden eve gittim.Odamdaki perdeleri çekip yatağıma yattım haykırmak ağlamak istiyordum ama nafile ne yaparsam yapayım Sunoo asla geri gelmiycekti.Kolumu kaldırıcak halim yoktu kendimi odaya kilitledim.Yatağa tekrardan uzandım ve hıçkırarak ağlamaya başladım.Ağlıyordum gözyaşlarım bir an olsun durmamıştı bile.Sadece acı ve hüzün vardı içimde.

Okula gidiyordum 1 hafta geçmişti ama hala Sunoo okula gelmiyordu.Alışmıştım onsuzluğa ama hala yaralarım derindi kalbim onun onsuzluğunda sanki sigara içen insanların ciğerleri gibi kararmıştı.Duydularım donmuştu sanki hiçbir şeye tepki veremiyordum.Yine oraya geldim Sunoo ile benim adımı kazıdığımız ağacın altına oturdum yüzümü yukarı kaldırdığımda ağaca asılmış bir zarf olduğunu gördüm.Zarfı elime aldım zarfın üzerinde Sunghoon-ah yazıyordu.Bana tek 'Sunghoon-ah' diye seslenen kişi Sunoo'ydu.Sunoo'da beni unutamadı demek ki bu aşk veya her neyse bizi boğuyor acı veriyordu ama bu Sunoo benden uzaklaştığı içindi.

Ve bölüm sonu ✨