~Sunghoon'dan~
Ağaçtan aldığım zarfı açıp içerisindeki kağıdı almıştım.Şöyle yazıyordu:
"Merhaba sevgilim.
Nasılsın?Okula gelemem.Seni deli olarak tanımlamalarını istemiyorum.Sen küçükken okulda dışlanmıştın ya bir çocuk vardı hani pembe saçlı hiç konuşmuyordu.Sadece sen onunla konuşuyordun sadece sen onu görüyordun.İşte o çocuk bendim büyümüşüm dimi?"Okurken duraksadım.
"Evet çok büyümüşsün sevgilim sadece büyümekle kalmamış aynı zamanda güzelleşmişsin de.Zaten güzeldin daha fazla güzel olmuşsun."~Sunghoon
Okumaya devam ettim.
"Sunghoon-ah aslında ben seni çocukluğundan beri tanıyorum.Okul çıkışı sürekli eve giderken beni takip ediyordun küçükken ben eve güvenle ulaşınca da kendi evine dönüyordun.Seni çok seviyorum Sunghoon-ah.Beni unutma tamam mı?"
Sevgilerimle Sunoo-yah
(Küçüklüğündeki pembe saçlı çocuk ☺️)Ve mektup bitmişti.Tabi ya eğer o gerçekten tanıdığım pembe saçlı çocuksa evini biliyordum.Hemen evinin yolunu hatırlamaya çalıştım.Az çok hatırlıyordum.Yarım saat sonra Sunoo'nun evine ulaşmıştım.Zili çalıp bekledim.Açmıyordu.
"Sunoo-yah aç kapıyı orada olduğunu biliyorum.Neden ikimize de acı cektiriyorsun ki!?"~Sunghoon
Gözlerimden yaşlar dökülüyordu.Kapının önünde yere süzüldüm ve yere oturup ağlamaya devam ettim.O sırada kapı açıldı.
"Sunghoon-ah ben...ben özür dilerim bir daha asla böyle birşey yapmıycam söz veriyorum sevgilim çiçek sözü."~Sunoo
ÇİÇEK SÖZÜ bu çocukken yaptığımız bir sözdü ve bu sözü bozamazdın.Bozan kişi ceza alırdı.Sunoo yerdeki bedenime koşup sarıldı o da ağlıyordu bende ağlıyordum.Ben de ona sarıldım.Kokusu aynıydı küçükken olduğuyla aynı nasıl aynı kokuda kalabilir.
"Hala aynı kokuyorsun Sunoo-yah."~Sunghoon
Kafasını omzundan kaldırarak bana baktı.
"Nasıl yani?"~Sunoo
"Küçükken şekerleme gibi tatlı kokardın hala öyle kokuyorsun onu diyorum."~Sunghoon
"Senin kokun da sarhoş edici olmuş kokun ağırlaşmış."~Sunoo
"Eee sen gidince böyle kokuyor işte keskin bir koku oluyor tenimde."~Sunghoon
"Yah! Çiçek sözü verdim bir daha öyle birşey olmıycak!"~Sunoo
Yağmur başlamıştı ve biz hala kapının önünde duruyorduk.
"Yağmur başladı hoon-ah hadi bu gece burada kal!"~Sunoo
"Madem ısrar ettin burda kalıyorum."~Sunghoon
~Sunoo'dan~
"SUNOO-YAH!"~Sunghoon"Efendim hoon-ah!"~Sunoo
Sunghoon bana seslenmişti ama ben ona seslendiğimde ne cevap verdi ne de ses.Merdivenlerden aşağı indiğimde kimse yoktu yoksa Sunghoon kaçırılmış mıydı?
"Böööööööö!"~Sunghoon
Yere düşüyordum korkudan neyse ki Sunghoon beni belinden tutarak kendine çekmişti.Dudaklarımız çok yakındı.Göz gözeydik.
"Sunghoon-ah biraz yakın değil miyiz?"~Sunoo
Sunghoon sadece gülümsemişti.
"Bilmem öyle miyiz?Ben senin şekerleme dudaklarını öpmek istiyorum ama!"~Sunghoon
Sunghoon'un dediği şeyle gözlerimi sonuna kadar açmıştım.
"Ne diyosun sen ya!?"~Sunoo
"Küçükken de böyleydin utanınca bir anda bağırırdın!"~Sunghoon
Belimi bırakıp mutfağa gitmişti.Ne yani beni öpmeden mi gitmişti.Hem öpmesini hem de öpmemesini istiyordum.Tam merdivenlerden yukarı çıkıcaktım ki Sunghoon kolumdan tutup bedenimi kucağına almış ve koltuğa yatırmıştı.
"Kaçabileceğini mi sandın Sunoo-yah!"~Sunghoon
Ona bakmıyordum.Utanıyordun çünkü.Gözlerimi de kapatmıştım.Sunghoon çenemden tutup kendine doğru döndürdü yüzümü.
"O kadar mı çirkinim niye yüzüme bakmıyorsun?"~Sunghoon
Gözlerimi açıp onun gözlerine diktim.
"Utanıyorum Sunghoon-ah anladın mı?"~Sunoo
"Anladım!"~Sunghoon
Sunghoon yüzüme yaklaşıyordu.O yüzüme yaklaştıkça sıcak basıyordu.Sunghoon sonunda dudağıma öpücük kondurup geri çekildi.Daha fazla onu öpmek istiyordum utanmama gerek yoktu onu çocukluktan beri tanıyordum ne de olsa.Ellerinde Sunghoon'un yüzünü tuttum ve kendime çektim dudağını öpmeye başladım karşılık veriyordu.İkimizde bir süre sonra nefessiz kalmış ayrılmıştık.
"Dudakların gerçekten şekerleme gibiymiş."~Sunghoon
"YAH!PARK SUNGHOON!"~Sunoo
"Tamam tamam birşey demedim utanma hemen.Benim uykum geldi uyuyalım mı?"~Sunghoon
"Olur ama benimle yatıcaksın.Biliyorsun gökgürültüsünden korkuyorum."~Sunoo
"Tamam öyle olsun bakalım!"~Sunghoon
Yatak odasına geldiğimizde ikimizde yatağa yatmıştık.Yatak çift kişilik olduğu için sorun yoktu.Tam o sırada gökgürültüsü çaktı ve korkup yüzü bana dönük olan Sunghoon'un beline sıkı sıkı sarıldım kafamı onun vücuduna bastırdım.
"Sakin ol ben yanındayım sevgilim."~Sunghoon
Güzel seni kulaklarımda dolaşırken elleri saçlarımı okşuyordu ve beni rahatlatıyordu.Bir süre sonra ikimizde uyuyakalmıştık.
Ve bölüm sonu ✨
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayalet Arkadaşım (SEVGİLİM( ˘ ³˘)♥)~Sunsun
RastgeleSunghoon sınıfta olmayan kişileri görür ve onlarla konuşup arkadaş olur ama onların hayalet olduğunu bilmiyordur...