Taming the Beast Part ll (Completed)

Chapter 65

WARNING: MATURED CONTENT

"STOP looking at her like that, my sweet boy." Ani Mr. Kang na siya namang kumuha sa atensyon ni Kamden, matalim ang mga matang binalingan niya ng tingin ang ama-amahan niya. "Why would I? mabuti na ngang dinadaan ko lang sa tingin--- paghindi ako nakapagtimpi baka inalisan ko na ng balat ang babaeng yun. She hurted you, she don't deserve to be happy. I hate it." He honestly uttured.

Mr. Kang chuckled softly and stared at his face for a while before Mr. Kang kissed his forehead. "We shouldn't say such thing my sweet boy, hayaan na nating sumaya siya... baka hindi para sakin ang sumaya ng ganon kagaya nila." Anito, parang kinarayum ang puso ni Kamden sa tinuran ng ama niya. "But---"

"Forget it my sweet boy, let just forget it and enjoy our days in this island." Wika ni Mr. Kang, pinagkatitigan ni Kamden ang mga mata ng ama niya at wala siyang ibang mababasa kundi pagmamahal nito sa kaniya. He sighed and somehow he felt calm and secured. He heave a deep breath. "Fine." Maiksing tugon niya na ikina ngiti ng matamis ni Mr. Kang, "that's it my sweet boy, just let it go."

Napangiti siya sa pagtawag nito sa kaniya na 'sweet boy' hindi siya nahihiya kahit pa sa harap ng maraming tao ay tawagin siya ng ganon ni Mr. Kang, kahit pa noong nasa party sila o may espisyal na okasyon ay ganon ang pagtawag sa kaniya ng ama-amahan niya at gusto naman niya iyon. He may be the monster in everyone's eyes, he may be the beast in their eyes, he may be the broken man with a broken soul, surrounding by pain and agony but he will always be his dad' sweet boy. Huminga siya ng malalim at kapagkuwan ay napatingin sa direksyon nila Thanatos, kasalukuyang nagsasaya ang asawa niya kasama ang anak nito sa dagat, masayang lumalangoy ang dalawa habang nagkakatuwaan rin ang mga kasama ng mga ito.

Matapos mag-enjoy ng mag-ama sa karagatan, nagbihis na ang mga ito at balak nilang magpunta sa sikat na restuarant sa islang ito. Some say they should try the Elos restuarant dahil masasarap raw ang pagkain roon kaya kaagad na nagpareserba ng table si heneral Luna. "You okay?" Napakurap-kurap siya ng tanongin siya ni Thanatos. Binalingan niya ng tingin si Thanatos at bahagya itong niyakap ang asawa mula sa likuran nito. "I don't know..." He whispered and buried his face on his husband's neck.

"Is there something bothering you? May problema ba?" Tanong nito. Huminga siya ng malalim bago ini-angat ang mukha paharap sa mukha nito. "My attorney said, she did everything accordingly and everything is settled. Perma nalang natin ang kulang." Parang binuhusan ng malamig na tubig ang katawan ni Thanatos sa narinig, para siyang nabibingi at hindi siya nakapagsalita. Ano ba ang dapat kong sabihin? "I know, I'm sorry... hindi ko muna dapat sinabi yon sayo." Ani Kamden at mas lalo siyang niyakap ng mahigpit. "Kalimutan muna natin ang divorce, magpakasaya tayo dahil sa pagbalik natin sa imperial... alam mo na ang mangyayari." Wika pa ni Kamden.

Pilit niyang ikinalma ang sarili at pinilit ngumiti. "O-Okay." Maiksing tugon niya. Mabigat sa pakiramdam lalo na ng kimkimin niya ang pagbigat niyon. His heart tightened and he feel like his soul is about to be broken again. Huminga siya ng malalim at umiling ng sa ganon ay makalimutan niya muna ang divorce settlement nila. Perma nalang ang kulang at magkakatotoo na ang hiling ni Kamden. "I hurt you again, did I?" Kamden said almost a whisper. Naramdam pa ni Thanatos ang pagyakap ng mahigpit sa kaniya ng asawa niya, bakit parang ito pa ang naguguilty? Bakit tila mas ito pa ang nag-aalala kung masasaktan siya? Tipid siyang ngumiti ng mapagtantong naroon parin ang soft side ni Kamden, naroon parin ang malambot at malambing na Kamden na kilala niya. Inihiga niya ang ulo niya sa balikat ni Kamden at sabay tumingin sa kisame ng cabin nila. "I want us both to be happy, babe." He started. "Kung masasaktan man ako hindi mo na dapat alalahanin 'yun. Lubos kong tinatanggap ang lahat ng kaparusahan naghihintay sakin... siguro tama lang na maghiwalay tayo dahil kung iyon ang ikakasaya mo at ikakabalik mo sa dati ibibigay ko iyon ng buong puso sayo Kamden. I will give it to you, hindi na ako mag-iisip ng naghihintay saking kinabukasan. I will let you go when the times come..." tears swell from his eyes. It hurt so much and he have to endure it. He will endure it whatever it takes.