Öncelikle her kese üzür dilerim bölümün geciktiği için. Umarım beni affedersiniz size iyi okumlar.❤
Sadi ve songül sahilde boş bir banka oturmuş denizi izliyolardı.Daha doğrusu songül denizi sadide songülü izliyodu songül bunu fark etmiş bakışlarını sadiye taraf çevirmişdi.
Songül:niye öyle bakıyosun bir şeymi var.
Sadi:hiç öylesine.Eskileri hatırladım bir az.
Songül:ne zamanı hatırladın mesala.
Sadi:ben 15 yaşımdayken İstanbula geleceğimiz günü hatırladım.
Songülün yine gözleri dolmuşdu.Sadi bunu fark etmiş gözyaşlarını silmişdi songülün.
Songül:bana söz vermişdin gelicem bulucam seni diye tutmadın o sözünü.
Sadi:(gözleri dolarak)ben seni her yerde aradım songül 20 yaşımdayken geldim ben ankaraya evinize geldim aradım seni her yerde bulmadım bende artık umudum itirmişdim.Amma sen buldun beni kader yine bizi birleşdirdi.
Songül:ne?nasıl yani geldinmi ki sen.
Sadi:geldim ya aradım seni ankarada gelirsin diye 1 yıl orda yaşadım amma bulmadım.
Songül ağlamaya başladığında sadi sarılmışdı ona.
Sadi:ben istanbula geldiğim gün ne demişdim sana son defa.
Songül:seni se-ni seviyorum dedin.
Sadi:halada seviyorum.
Songül:gerçekdenmi.
Sadi:şüpenmi var.
Songül:yok hayır.
Sadi:peki ya sen ne karşılık vermişdin bana.
Songül:bende seni seviyorum dedim.
Sadi:hala seviyomusun beni?
Songül:se-seviyorum.
Sadi songüle sarılmış kokusunu içine çekmişdi.
Sadi:saçların hala aynı kokuyor nergiz kokuzu aklımdan çıkmadı bu koku.
Songül utanarak başını öne eğmişdi.
Songül:gidelinmi merak etmesinler bizi.
Sadi:gidelim.Amma bana söz ver bir daha bir birimizi bırakmak yok.Söz mü.
Songül:söz.
Sadi ve songül sahilden ayrılarak eve doğru yürümeye başlamışlardı.Yan yana yürüdükleri için elleri bir birini deyiyodu sadiyle songülün.İlk adımı sadi atmış çüçük parmağını songülün parmağıyla birleşdirmiş karşısındakı kadının tepkisini izlemeye başlamışdı.Songülünde bu durumdan memmun olduğunu görmüş gesaret ederek elini tutmuşdu songülün.
Esma:Deniz bunlar nerde kaldılar ya bir arasanmı kızım.
Deniz:hemen arıyorum.
Deniz telefonunu eline almış songülü aramışdı.
Songül:alo hala.
Deniz:halacım nerdesin.
Songül:geliyoruz sultanım merak etme.(telefonu kapatır)
Esma:nerdelermiş kızım.
Deniz:merak etme teyzecim geliyorlarmış.
Sadi:noldu bir sorunmu var.
Songül:yok yok sorun yok sadece merak etmişler bizi.
O esnada iki adam songüle laf atmaya başlamışdı.
