RUHU ÇALINAN BEDENLER

BÖLÜM 4

Önder'den,
Aramızda bir kaçak oldugundan şüpheleniyorum. Hatta dün dondurulmus denegimi hastanenin önüne koyan da o olmalı. İyiki hastanenin sahibi eski okul arkadasım. Yoksa o meraklı otopsici herseyi ögrenicekti.
Bugün yeni bir denegin ruhunu alacagım icin heyecanlıydım. Ruhunu alacagım kisileri simdilik cevremden ve evsiz insanlardan seciyordum. Cünkü ruheskop hala calısma asamasında. Eger bunlarda kusursuz islerse asıl kisilerin ruhlarını alabilecegim.
------
Yarım saat sonra;
"Denegi iceri alalım lütfen"
"aldık efendim"
Denegim 30lu yaşlarda zayıf celimsiz bir genc adamdı. Evsizdi. Ve sanırsam eroin cekiyordu. Gözleri eroin cektigini belli ediyordu. Denek ne oldugundan habersiz burada benim ne söyleyecegimi bekliyordu.
"merhaba. Ben profesor Önder Karasu"
Denek benim konustugumu duyunca etrafa bakmaktan vazgecip yavasca bana döndü. Biraz korkmuşa benziyordu. "bana ne yapacaksınız" diye sordu ürkekçe. "Kötü bir sey degil. Korkma. Ülkene yardım etmek ister misin? "
"evet ama ne yapacagım"
"Senin ruhunu alacagız. Ve dünya yok olduktan sonra marsta tekrar hayat bulacak ve orada yeni bir hayata baslayacaksın. Kabul ediyor musun?"
Adam şaşkın bakıyordu simdi de. Birazdan da itiraz etmeye baslardı büyük ihtimal. Bagırır cagırır sonra kacmaya kalkısırdı. Ama adam beni şaşırtarak "Kabul ediyorum" dedi.
"o zaman ruheskop hazırlansın."
---------
"korkuyormusun genc adam"
"Hayır profesor. En azından artık kötü biri olmayacagım"
"o zaman seni makineye baglayalım. Hic hareket etme olur mu? Hic canın acımayacak"
"hoscakalın profesor. Marsta görüsürüz."
"hoscakal genc dostum" dedim ve ruheskopu calıstırdım.