THE PARKING 5 ft BELLAS

Hospital

JC's POV
nasa Ospital kami ngayon nabangga kasi sila. Lahat kaming mag kakabarkada nalulungkot lalo na ako. Naalala ko yung mga memories namin ni Kuya. Yung mga kalokohan nmin kasama ang barkada. Yung pagtakas namin ng gabi kina Mama para lang tumugtog sa banda. Halos lahat nag faflashback sa akin

"Jayce" tawag sa akin ni Gabby. Pinunasan nya ang luha ko. Di ko namamalayan na naiiyak na ako

"Bro nandito lang kami" seryosong sabi ni Kats.

"Naiintindihan namin ang mga nararamdaman mo" Sabi ni Gabby at Hinahagod ang likod ko

"Asan na si Kath!!" Napatingin kami sa tumawag. Mga magulang pala ni Kath

"Anak *sobs* Sana Hwag mo kaming iwan *sobs" umiiyak na ang Mama no Kath habang yung daddy ni Kath pinipigilan umiyak

Si Mama naman kumuha ng mga gamit ni Kuya. Kahit naman nakaratay si kuya sa Ospital kaylangan pa din na may mga gamit pa din. Si kuya na comatose sya at si Kath naman nabalian ang likod at na coma din. Sabi naman nung driver na nakabangga kina kuya ehh Talagang Mabilis ang pagpapatakbo nila kaya nabangga ang Sinasakyan nila Kuya.

"Guys kain na muna tayo anong oras na? Oh 3:00 na di pa tayo nag lalunch" sabi ni Daezen.

"Tita iwan na po muna namin kayo dito. Babalik po kami agad" paalam ni Mae kina Tita Min. At iniwan na namin sila dun

SUPER DUPER FAST FORWARD

ANIKKA's POV

2 months na kami pabalik balik sa Ospital para kay Dj. Oo kay Dj lang kasi After a week nagising na si Kath at Ang masama di na sya nakaalala pa kaya nagpasya na ang mga magulang ni Kath na dalhin sya sa America for her own good. Hindi na namin pinigilan pa dahil yun na ang makakabuti sa kanya

"Uhhmm" Napatingin kami kay Dj

"Kuya!" Halos sabay sabay na sabi ng mga kapatid ni Dj. Nilapitan namin si Dj

"Nasaan ako? Asan si Kath?" Yan ang bumungad na tanong ni Dj sa amin.

"Ano-kasi ehh-Ahh anu nag ano" halos hindi na masabi ni Lester kasi nag aalala na kami kay Dj baka kung ano pa ang mangyari. Ayaw nmin na ma stress sya

"Ano tawagin ko muna yung Doktor" Yun ang nasabi ni lester dahil iniiwasan nya ang tanong ni Dj

"Uy pare si batman ka nga. Akala ko mawawalan na ako ng bestpren!" sabi ni seth. Nilighten up nya ang mood para mawala sa topic tungkol kay Kath

"Oh Daniel check muna kita" sabi ni Doc kaya napatigil kami

Pagkatapos icheck ni Doc si Dj binilinan nya na hwag mag paka stress at mag paka pagod

"So guys asan na si Kath? Ok lang ba sya? Dinalaw nya ba ako? Bumalik ba sya sa kanila para magpahinga?" Sunod na sabi ni Dj

"Kuya hwag ka mabibigla. Lumipad na sa America si Kath" pagkasabi at pagkasabi ni Jc nun tumayo agad si Dj kahit nanghihina pa sya.

"Oh anong pa tinatanga nyo dyan . Tara na mag pa book na tayo ng flight!" Sabi ni Dj at babangon na sa pag kakahiga

"No ano Dj kase hindi nya na tayo maalala. May amnesia sya" napatigil si Dj sa sinabi ko

"Ano??"

"Sige na lumabas na kayo at mag papahinga pa ako" matamlay na sabi ni Dj at pinalabas na kami

DANIEL's POV
Hindi ko alam kung maniniwala ako na umalis na si Kath papuntang America. I know na Marami Kaming Connections at anytime pwede ako umalis ng Pilipinas kaso Ang tanong Kilala nya pa rin ba ako? Halos lahat nalang yata iiwan ako. Ang Hirap ng ganito.

"Anak kain ka muna" napatingin ako sa nagsalita. Si Mama pala.

"Anak alam ko mahirap ang pinagdadaanan mo ngayon pero isa lang ang masasabi ko dapat kayanin mo. Maaaring wala si Kath sa tabi mo pero sana Kayanin mo, Oh sya Kumain ka na muna" sabi ni Mama. Tama si Mama kahit wala si Kath sa tabi ko kayanin ko .

"Pre akin nalang 'tong sopas" kinuha ni Lester yung sopas ko. Anak ng Impokrito naman oh

"Hep! Akin na yan!" Binigay din naman nya sa akin yung sopas at napa frown nalang

"Les kakain lang natin ah" sabi sa kanya ni Daezen

"Eh sa gutom pa ako eh!! >..

"Tss patay gutom kasi yan!" Pang aasar ni Mae kay Les

"Heh! Kahit kailan hindi ka naging mabait sa akin! Lahat nalang pinagdurusahan ko sayo!" Sigaw ni Lester.. okay anu nangyari??

"Pagkatapos ng ginawa mo sa akin nun! Magiging mabait ako sayo?!?! Oh c'mon!! Napaka landi mo kasi!! Hindi ka kasi Makuntento kung ano ang meron ka!!!! Tapos tatanungin mo kung bakit ako galit sayo?!?!The Heck! Bobo mo nalang kung hindi mo pa alam yun!!!" Napakalakas na sigaw ni Mae at Pagkatapos nun Lumabas si Lester

"Mae ano ba talaga nangyari?" Tanong ni Anikka sa kanya.

"Tell us kung ano nangyari, baka sakaling makatulong kami" conncern na sabi ni Gabby kay Mae

"Guys wala nayun! Matagal na. Hindi na kaylangan pang alamin" Sabi ni Mae

"Kung Hindi Mahalaga Bakit di mo Masabi?" Ayan katsumi! Ayan ka na naman sa pagiging prangka mo eh

"Pasensya na talaga. I guess hindi pa ito ang tamang moment para malaman nyo" Mahinang sabi ni Mae na Sapat na marinig namin yun.

LESTER's POV

Bakit ganun? Akala ko wala na sa akin yun? Akala ko tapos na? Akala lang pala talaga. Talagang totoo yaya ang maraming namamatay sa maling akala. Alam ko lahat kayo nagtataka kung bakit kami lagi nag aaway. So eto na nga sasabihin ko na

Flashbackk
(2years ago. 15 palang sila that time)

Mag bibirthday na ako bukas. I cant wait na. Lalo na na excited ako dahil bukod sa Birthday ko mag 1st year anniversary kami ni Mae.

*bzzt*bzzzzt*

Nag vibrate ang phone ko. And nakatanggap ako ng Message mula kay Mae

Magkita tayo sa Park. ASAP.

Yan ang natanggap ko sa kanya. Dali dali akong pumunta dahil baka may surpresa sa akin si Mae

Nakita ko sya sa di kalayuan kaya pinuntahan ko sya

"Mae, bakit mo ko pinapunta dito? Miss mo na ako no?" Sabi ko sa kanya at inakbayan ko sya

"Uhmm lester. I think we need to brake up" yan ang mga salitang nag patigil sa mundo ko

"Pero bakit? Ok naman tayo diba?" Tanong ko sa kanya.

"Tinatanong mo pa?! Ano mo si Micah?! Sagutin mo ako?!" Sumisigaw na sya sa harap ko. Hindi ako makapag salita.

"Anong meron kay Micah? Kaibigan ko lang sya" pag papaliwanag ko.

"Kaibigan ? Eto ano to?? " hinagis nya sa pagmumukha ko ang mga litrato. Nagulat ako ng Makita ko meron kaming Dalawa ni Micah na naghahalikan. Hindi ko alam kung kailan nangyari yung mga yun.

"Hindi ito totoo mae. Maniwala ka sa akin Mae. Hindi ito totoo" sabi ko at Niyakap ko sya mg Mahigpit

"Bitawan mo 'ko!! Hindi na ako maniniwala sayo!!" Sabi nya at umalis sa yakap ko

--End Of Flashback--

Nung mga oras na yun talagang di ko alam ang gagawin ko. Kinausap ko si Micah about dun sa nangyari sa amin then inamin din naman nya and nag sorry for what happened before. I admit na Hindi pa ako totally Move-on about sa amin ni Mae and lahat ng yun ay dinadaan ko sa pang aasar ko sa kanya.

-=-=-=-=-=-=-