bölüm şarkısı: ne jupiter- kayıp evren atlası
iyi okumalar 💗
Önemli olduğunu bildiğim o kutu, yani doğum günü sürprizi, tam önümdeydi ve açacak cesareti arıyordum. Bir yabancıdan gelen mektuplar ve üstelik tam doğum günümde bir hediye...
Açacaktım.
Özenli davranarak paketi açtım, bir kutu çıkmıştı. Yavaşça kutunun kapağını kaldırdığımda beni kalplerle dolu bir sargı bezi karşıladı. Kullanılmıştı hatta üzerinde lekeler vardı. Yanında küçük bir takı kutusu ve bir not duruyordu. Çok eski bir kağıt olduğu belli olduğu için yırtmamaya özen göstererek açtım kağıdı.
"Söz vermiştin Lavin... Beraber kurtulacaktık buradan. Birlikte çabalayacak; sonunda ise hayatımızı yaşayacaktık. Bugün sen gittin, arkanda hiçbir şey bırakmadan gittin. Şimdi bu notu yazıyorum çünkü seni tekrar bulacağımı biliyorum, kalplerimiz birbirine böyle bağlıyken; nasıl oldu da beni ardında bırakıp gidebildin? Ne desem şimdiki duygularımı tercüme edemez sanırım... Yine de Lavin, beni bırakıp gitmiş olsan bile; geldiğinde, yani hazır olduğunda, sana kollarımı açıp ev sıcaklığı hissettireceğime söz veriyorum. Sana söz veriyorum, ben sözlerimi tutarım.
Çünkü belki de sen, dikişi mümkün olmayan bir yarayı sardın. Lütfen açılmasına izin verme, Lavin'yam."
Ne demek istediğini anlamamıştım, boş gözlerle nota bakarken yanda duran kan lekeli sargı bezine takıldı gözüm. Elime aldım ve birden birkaç şey belirdi gözümde. Titremeye başladığımı hissediyordum, gözlerimden akan yaşlar sanki hep bu anı bekliyormuş gibi durmuyorlardı. Tam olarak çıkaramıyordum ama birkaç görüntü netleşmişti. Bu sargı bezi bacağımdaki bıçak izini saran bezdi. Netleşen başka bir şey ise bu izi saran kişinin bu mektubu yazan kişi olmasıydı, ancak kahretsin ki başka hiçbir şey hatırlamıyordum.
Hala kutunun içinde duran takı kutusunu aldım ve açtım. Pırlantaya benzeyen ama pırlanta olmadığı belli olan çok çekici bir kolyeydi bu. Zincirleri altın kaplamaydı ama kaba durmuyordu. Gözlerim dolu dolu kolye hariç çıkan şeyleri özenle kutuya tekrar koydum, saklandığım tuvalet kabininden çıkıp, aynanın karşısında kolyeyi takıp kutuyu da aldıktan sonra tuvaletten çıktım. Bunları bana veren ve uzun bir süredir bana not yazan o kişiyi bulmam gerekiyordu. Tekrar sınıfa döndüğümde zilin çalmasına 5 dakika kalmıştı ve Gece'nin ben tuvaletteyken beni aradığını, kötü hissettiği için eve döndüğünü söylediler.
Özenle çantamdaki kitapları masaya koydum ve teneffüs bitene kadar onlarla oyalandım. Sonunda zil çalıp hoca sınıfa girince her şeyden soyutlandım ve hocaya odaklandım.
Okul bittiğinde pek de yakın olmadığım arkadaşlarımla vedalaşıp evin yolunu tuttum. Tam olarak ev denemezdi aslında, gerçek ailem olmasına rağmen 14 yaşına kadar onlarla büyümemiştim ve onların da bana karşı çocuklarıymışım gibi yaklaştığı söylenemezdi. Ev tanımını ben insanlara takarım ve bu tanım genelde ailede olur, ama ben hiçbir zaman o ailenin tamamen parçası olmadığımdan ev demiyordum.
Yürürken bir yandan şarkı dinliyor, bir yandan olanları düşünüyordum. Kızıyordum kendime, nasıl unutabilirim diye. Benim elimde olmayan bir şey olsa bile çok kızıyordum kendime.
Eve vardığımda Gül Hanım iç ısıtan gülümsemesiyle beni karşıladı. Belki de annemden daha çok annem olmuştu benim. Gülümsemesine ben de aynı şekilde karşılık verdim.
Odama geçip tüm notları karşıma alıp hepsini tekrar tekrar okudum. Aklıma bizim sınıfa giren ama Gece beni çekiştirdiği için göremediğim çocuk geldi. Acaba o muydu diye düşünürken telefonuma gelen mesajla yerimden sıçradım, konuştuğum herkesin bildirimlerini tek tek kapamıştım. Yani mesaj ekli olmayan birinden gelmişti.
0534***: notlarım burada bitti, çok üzgünüm lavin, sen umursasan da umursamasan da bir şeyler yazacağım.
0534***: seni seviyorum, sevgi kavramımız farklıdır belki, ama seni seviyorum.
0534***: beni unuttuğunda sana çok kızmıştım, sürekli suçluyordum seni bu konuda, özür dilerim.
0534***: bunları kabul edebilecek olgunluğa gelene kadar aradım seni.
0534***: sonunda buldum, seni buldum ve bana yetiyordu seni uzaktan görmek.
0534***: ama zaman geçtikçe seni özledim, zamanla unuturum sanıyordum ama ben gün geçtikçe sana daha çok hayran oluyorum inan bana.
0534***: zaman izleri geçirmiyormuş lavin, bunu anladım.
0534***: bunlara cevap vermek zorunda değilsin, sadece seni özledim bulut kızım.
siz: ne diyeceğimi bilemiyorum, sözcükler yetmiyor. özür dilerim her şey için. senin canını bilmeden acıttığım için çok özür dilerim.
siz: bana kim olduğunu söyleyecek misin peki?
0534***: üzgünüm, buna hazır hissetmiyorum. sana kendimi gösterdiğimde bana acıyacaksın. elinde olmasa bile bana farklı bir şekilde bakamayacaksın ve bunların hiçbirine hazır değilim.
0534***: ve sakın özür dileme, hiçbiri senin suçun değildi. İnan bana.
siz: seni anlamaya çalışıyorum ama çok zorlanıyorum. kaydetmek istiyorum ama nasıl kaydedebilirim onu da bilmiyorum.
0534***: gizli sapığımsı anonim aşığım 😻😋😭💗 diye kaydedebilirsin peri kızımm!!!!!
siz: hemen kaydediyorum gizli sapığımsı anonim aşığım ŞALSŞAÖSŞAÇ
0534*** kişisi, "gizli sapığımsı anonim aşığım" olarak kaydedildi.
