Sa love hindi sapat ang chocolates, flowers or gifts to make it work or be perfect.
But instead of this things the expression and the things na nagpapaligaya sa inyo bilang couple.
Hindi lahat ng relationship basta walang away ay masasabing perfect na.
Sometimes this is the most dangerous type of relationship, pero may mga happy ending naman sa totoong buhay di ba?
hindi maiiwasan ang mga problems this things will make the relationship strong and make us realize na love talaga ang nararamdaman ng bawat isa.
Days come and time passed,
pero hanggang ngayon di ko pa rin masabi ang aking nararamdaman para sayo.
Natatakot ako sa magiging resulta paginamin ko sayo ang akin nararamdaman ,
Siguro itatago ko nalang ito.
CHAPTER 1
“ bhest bilisan mo aba ang bagal eh late ka na….”
“ Wait lang bhest, patapos na konti na lang…”
IAN’s POV
Hayst!, kahit kelan talaga ang mga babae ang babagal kumilos….
Ako nga pala si Christian Ivan Avanzado, 18yrs.old, matalino daw kasi kung ako ang tatanungin hindi ako matalino hobby ko lang talaga ang magbasa.
Gwapo daw kasi mayaman daw, hehehehe……J pwede na rin…
Marunong din akong sumayaw at kumanta, sabi nga ng iba nasa akin na raw ang lahat pero…..
Nasa akin nanga ba talaga ang lahat?????
Kasi ang babaeng pinakamahalaga sa buhay ko kasama ko nga pero……
Ah…. Basta…..
“Uy bhest! Eto na ko, tapos na”
“ang tagal eh!” J with some smile pa ako pangasar lang.
Hay kung alam lang niya………
Siya nga pla ang best friend SLASH, love SLASH, pinaka importanteng tao sa buhay ko.
Siya si Bheatriz de Los Santos, 17yrs. Old, matalino din siya, sexy pero conservative di ko din kasi pinapayagang magsuot yan ng mga damit na halos kinulang na sa tela.
Napakabait pero palaban kaso iyakin, talo rin niya ko magaling yang magitara ako hindi eh.
Pareho kami ng pinapasukang school pero magkaiba ng course.
Wag nyo ng alamin ang course namin. Hehehehehe…
Anyway, ito nga pala ang aking daily routine simula nung nagkakilala kami.
Gigisingin ko siya sa umaga tas sabay kaming papasok, tas sabay ding uuwi kasi tapatan lang ang bahay namin.
“Bhest, sige na ditto na lang ako.”
Nandito nap ala kami sa tapat ng canteen, kasi liliko na siya dun ang room niya eh ako dederetso pa so hiwalay na kami ng way.
“Geh, anung oras kita susunduin mamaya?”
“Text na lang kita. Di din kasi ako sure eh.”
Tumalikod na siya, at nagsimulang maglakad.
“Oi! Wait! Kiss ko?”
Tumingin siya sakin ng nakakunot ang noo. Ako naman nginitian lang siya.
“Ay naku! Ika’y pumasok na.”
