Sabah gözlerimi güneşin gözlerime vurması ile açtım. Yanımda ki bana sarılmış hyunjin'i izledim kısa bir süre.
Hyunjin daha uyanmamıştı ama biz çok erken yatmıştık ve Hyunjin normalde 1 saat önce uyanırdı.
"Hyunjin" dedim ve dürttüm. Yavaş yavaş aklıma kötü kötü şeyler geliyordu ama gelmemeliydi.
"Hyunjin uyan artık! Hyunjin!" Uyanmıyordu. Nefesini kontrol ettim ama nefes alış verişi yoktu. Bir anda kalbine bağlı cihaz ses çıkarmaya başladı. Korkuyordum hemde deliler gibi.
Doktorlar içeri girdi ve beni yataktan kaldırıp Hyunjin'in başına toplandılar. Hiç biri bir şey yapmıyordu!
"Bir şey yapın artık!" Konuşmam ile hepsi bana dönüp kafasını hayır anlamında salladı.
"Maalesef beyefendi hastayı kaybettik" ama bizim daha hayallerimiz vardı o ölmemeliydi!
"Hyunjin!!!" Diye çığlık atıp koşarak yanına gidip sarıldım. "Ölme lütfen sende beni bırakıp gitme. Çok korkuyorum Hyunjin" hıçkıra hıçkıra söylediğim sözlerden doktorlarda etkilenmiş ve ağlamıştı.
"Seni görmemekten,kokunu soluyamamaktan,sesini duyamamaktan,sana dokunamamaktan,seni öpememmekten çok korkuyorum" lütfen bana geri dön hyunjin lütfen.
2 yıl sonra..
"Merhaba sevgilim" dedim gülümseyerek baktığım mezara orada hyunjin vardı,sevgilim vardı.
"Bugün tamı tamına 1 yıl oluyor ama sensiz geçirdiğim günler hâlâ devam ediyor. Biz daha tam kavuşamadık ki bir birimize, hep bir taraflardan savrulduk sadece" dedim göz yaşlarımı silerken.
"Bugün Hyun bana 'baba' dedi. neden bizi bıraktın hyunjin? Oğlumuz olacaktı! Sadece onun için yaşıyorum sevgilim sana yemin ederim yoksa hemen yanına gelirdim hiç bekletmeden"
"Sen öldüğün zaman 3 haftalık hamileymişim bu yüzden sakin kalmamı yoksa bebeğimizin öleceğini söylemişlerdi. Ben senden bir parçam kaldığı için mutlu olmuştum. Teşekkür ederim sevgilim"
Dedim ve mezarlığa su döküp ayağa kalktım. Bunu haftada 3 kez yapardım çünkü Hyunjin yanlız kalmaktan korkarmış.
Eve geldiğimde hemen oğluma sarılıp öptüm. "ben geldim bebeğim" gülüp bana sarılması ile sıcacık gülümsedim.
Hayat hâlâ devam ediyordu...
______________________________
Bu fici ağladığım gece yazdım ve güldüğüm bir gün bitirdim.
Hayat hâlâ devam ediyor bazılarımız için devam etmesede devam ediyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
wounds / Hyunlix
Teen FictionFelix: Hyunjin bugün bana çillerimin güzel olmadığını tekrar tekrar söylediler ama sen çillerin çok güzel dediğin için takmadım. Hyunjin: Sanki gökyüzündeki yıldızlar çillerinde saklı yongbok Angst
