MAKNAK

MAKNAK Bölüm 1

o gün Maknak belki son kez buluştuğu belki son kez oturdular belki son kez konuştular bir birlerini gördüler kimse oğlu kez bilemiyordu belki bir gün tekrar bi araya gelmek üzere son kez buluşmak için her zaman ki parkların da buluşmalar ve buluşmaya başladı bu 3 arkadaş

(AHMET): Evet arkadaşlar bu gün ki planımız ne yapıyoruz dedi 
Salih hemen atladı
-bence maç çıktı

Ahmet ordan yok maç olmaz yorgunluğum başka bir şey olur dedi 

SALİH: o zaman napalım yorulsun oturarak bir şey yorulmadan pese mi gitsek dedi 

AHMET: olur pes olur maknak sende geliyormusun 
ben içimden nasıl söylerim die düşünürken dalmışım 

AHMET: Maknak geliyormusun gidiyormuyuz die sordu

- ben de birdenbire Kendime gelmek hıhı gidip söyledim ama önce biraz Oturalım konuşalım sonra gideriz dedim

 birlerine bak tamam olur dediler önce salih sonra ahmet sonra  

Sohbet etmeye başladıkları espriler benimken dinliyorduk eğleniyorduk ama içim kan ağlıyor du nasıl söylicem onları çok üzülürler diye düşünürken birdenbire birlerine baktılar bana baktılar ve dediler ki içlerinde var senin 


dalgın gibisin bir şey mi oldu dediler bende omuz silkerek yok şey olmadı sadece öyle dalmışım biraz dedim sonra muhabbete kaldığımız yerden devam ettik. 
 güzel güzel muhabbet ederken dünyada zor tuttum söylemeyi istemedim ama birimizi küçükümüzden beri tanıdığımız için anladılar kötü okumaları içimde bir şeyler sakladığımı bana sordular ne olduğunu bende göz yaşları içinde öğrenmeye başladı - babamın taini aldı
şehir değiştirip gidecez uzaklaşıcaz belki bir süre birimizi göremicez demem le ortam da ki o bayram havası birdenbire hüzne bulandı derin bi hüzün kapladı ortalığı kimse konuşmadı.

sonra salih her zaman ki şakacıları değil de ciddi bir şekilde yapmaya başladı belki bir gün tabi lan elbet buluşuruz derken ahmet birden salihin lafına atladı salihin lafını bitirmesine izin vermek ordan Ahmet tabi be elbet bir gün buluşuruz dedik zaten hem numaralarımız var birimizi de konuşmalarımız hep kendini yanlız Hissetmezsin dedi Ahmet bende çok memnun kaldım tam Konuşucak ken annem seslendi arkamdan haydi mücadelez die seslendi bende Şaşkın bir başakışla yarın gitmicekmiydik dedim o da bu gün yola çıkıyoruz dedi tamam geliyorum deyip son kez Ahmet ve salihe son bir kez sarıldım ve ulaştığım ordan yavaş yavaş giderken Durdu arkamı gittikleri ve ikisi de olduğu gibi bana bakan du çok üzülmüşler di her hallerinden belliydi ama yapabileceklerimiz hiç bir şeyimiz yoktu seslendim üzülmeyin hine birlikteyiz kalplerimiz birlikte dedim vearabayadoğru dokum içimi büyük bi hüzün basmıştı yola çıktık ve biz ordan gidene kadar ahmet ve salih bizi izleyenler dı bu beni çok üzdü ama daha önce de seyretikleri gibi yapabilecekleri hiç bir şey yoktu