CHAPTER 5

11 0 2
                                    

Chelsie's POV

Nabusog kami sa kinain namin at si Kyla naman..... Kumakain palang

"Chelsie" Huh? Bat nandito pa siya?

"Kuya? Ano pa ginagawa mo dito?"

"I was looking for you and sagot ko na sana lunch mo"

The heck kuya? Bat ganyan ka ngayon?

"H-huh? T-talaga? Eh kahit wag na hehe"

"Ganun ba? If you need anything, andito lang ang kuya"

bakit sweet siya ngayon? Hayssss

"O-ok😶"

So nagkaniya-kaniya muna kami lumabas. Walang lang, trip lang namin haha

Habang naglalakad ako sa hallway, nakita ko ang.....
.
.
.
Tatlo sila....

"Ehh" 😑

Nang biglang may....

"Alis! May dadaan!" Tinulak pa ako, muntik pa matumba

"Shutaka! BAKIT KAILANGAN PANG MANULAK? HINDI BA USO SAYO ANG 'EXCUSE ME!'" Galit ang bumungad sa kanila eh

Nagulat din ang tatlo pero lumapit ang isa, let's say na matangkad sa kanila haha kuya ni Kyla

"Aba eh lumalaban ka na!" Papatulan pa niya sana ako kaso pinigilan siya

"Hey, hands off please! Hindi ka niya ka-level" seryoso niyang sinabi

Biglang umalis, buti nalang dumating ang..

hehe si Leati...

"Ayos ka lang?" Concerned siya sakin

"Uhh oo, salamat. Nakakainis lang talaga yung mga ganun" 😒

"What's your name again?"

'seriously leati?' ani ko sa sarili

"I'm Chelsie Reso and you know my brother" 😑

"Sungit mo naman, lalo kang nagiging cute Ms. Chelsie."

"Ano ba yan. Galit na nga yung tae eh, este tao" medyo mapagbiro ahaha

"Mabiro ka rin pala. Tama na, lalo ka talagang nagiging cute"

"Amp- amaccana accla" 😑

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Leati's POV

Nakakagigil si chelsie dahil ang cute niya. Sinubukan kong kurutin ang pisngi niya

"Aray!" 😩

"Ayy sorry po, wawa naman ang bibi girl ko" hinimas ko ang pisngi niya

"Tama ba narinig ko?"

"Hehe may narinig ka?"

"Tsss malamang" tinarayan pa ako

Nang biglang tumunog ang bell pero bago yun, hiningi ko yung account name niya bago siya umalis. Napaka cute ng kapatid ni Harriet pero si Harriet? Acute?

Napangiti ako then someone notice me

"Wow! May nagpapaligaya sa puso mo?" Tanong ni Ash na umakbay pa sakin

"Sana all. Bakit pagdating sakin binubully ko pa haha" ewan ko sayo Jon

"Abno ka kasi haha" tinawan pa ni ash haha

"Sinasayang mo lang pogi points mo, di ka tuloy papasa niyan sa babae" 🙄

"Nako leati, may chelsie ka lang eh. Yari ka naman kay Harriet" baliw ahahaa

"What I heard?"

It's Kyla, my villain sister

"Boys allowed kyla"

"Wow? Yeah I see but I heard about Chelsie, right? Napa-cross arm ang babaita

"Marites ka talaga noh? Ano bang nakain mo Margareth?" 😏

"Nothing, nagkataon lang bro"

"Umayos ka nga"😒 disrespectful din kasi to si Kyla

"Ok Fine!" Tinarayan ako sabay alis. Si kyla lang talaga nakikita kong ganun ang ugali kumpara sa mga kaibigan niya, oo nakita ko na. Paano sila naging close? Ok nevermind

"Akala mo talaga😑" sabi ni Jon

"Bounce nako niyan par" si Ash gigil na eh

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Adam's POV

Nagpa-fresh air muna ako, less stress muna ako.

Nakita ko ang babaeng pula ang buhok sa bench, bakit nandito siya sa labas?

"Ms. Claire Mae Valentine"

"Huh?" Napalingon sa paligid hangga't sa nakita ako dahil sobrang busy niya eh

"Uhh sir Copeland hehe andito ka po pala"

"Mukhang seryoso ka sa ginagawa mo" curious ako at tumabi sa kaniya

"Yeah.. may tinututukan plus may problema rin po hehe" mukhang di ok to ah

"Kaya kung bakit nandito ka sa labas because of your problem? And nag-aaral ka pa. Malalim ba yan?" Concerned lang din ako

"Uhh It's hard to say this, but yeah I have a depression but I still fight for this"

"Ohh, wag kang mag iisip ng masama huh. Pero ano ba nangyari? You can tell me, wag mo itago"

Ready naman ako makinig

"I want my parents proud of me especially my mom always grounded me, pagdating sa dinner na laging bitin pagdating sa akin. Kaya hindi ko alam kung matutuloy pa ba ang journey ko sa life, hindi ako sumusuko like ni lesley na may support pa rin kahit malayo yung parents niya but how about me? Still my life was miserable" kwento niya na medyo naiiyak na siya sa huli

Inakbayan ko nalang siya, need niya rin ng comfort

"You know claire? Nasaktan ako sa part na hindi ka man lang naging masaya sa part na kailangan proud sila sayo. I have a daughter just like your age but It's too late, di ko na siya nakita at makasama ngayon. Kung ikaw lang talaga anak ko, hindi kita gaganyanin" sa kalooban ko, nakakalungkot talaga

"Naalala ko na, ikaw ang Issue noon na nawawala ang anak mo" 😶

"Yep, hindi ako sumusuko kagaya mo"

"I hope na makasama mo siya habang buhay. By the way, ano ang name niya?" bigla siyang napatanong sa akin

"Xandra"

"Ganda ng name niya pero nakakalungkot kasi di mo siya kasama, still missing pa rin. Siguro kasing ganda ko rin hehe"

"Syempre hehe pogi ng katabi mo" biniro ko pa nga

"Luh? Oo nga pala haha, troh" parang di sigurado ahaha

"Claire... If you need anything, I'm here for you"

"Thankyou so much" sabay ngiti

It Will Take The Dream [On Going]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon