EKSİK TARAFLARIM

zor küçüklüğüm

İsmim hande
Annem kaçarak evlilik yapmış.burada Annemin dilinden; Ve ben ilk çocuğum babam ben bebekken çok ağlıyorum diye beni beşikten alıp yatağa fırlatmış sesim gitmis yüzüm  mosmor olmaya başlamış hastaneye götürdük kızımı o an polisler geldi ifade için ne olduysa anlattım.
Polis:Olay nasıl oldu?
Annem:çok agliyodu sinirlendi yatağın üstüne fırlatmış ben o an orada değildim. Süt koymuştum kaynamasi için ses kesilince gittim baktım yüzü mosmor sesi çıkmıyo hemen hastaneye geldik.
İfade alındıktan sonra eşim  göz altına alındı.
Ben kızımın iyi haberlerini bekliyodum.
O an kimse umrumda değildi sadece evladımı görmek istiyodum.
Doktor elinde kızımla gelince bana verecek zannettim ama vermedi
Doktor:kontrolleri yapılacak ve eşiniz psikolojik tedaviyi kabul edene kadar malesef size verilmiycek.
Dilim tutulmuştu nasıl kızımı birakabilirdim hiç bilmiyodum zor ayakta duruyodum son kez kucağıma alıp kokusunu almak istiyodum.
Yanımdan geçerken;
-Doktor bey biraz kucağıma alabilirmiyim?
Bir kere gitmeden alsam kucağıma Allah'm ne olur.
-Doktor; tabi alabilirsiniz.
Dediğini duymamla hemen yanına gidip aldım hemen uyuyodu tutamadım kendimi ağlamaya başladım hiç bırakmak istemiyodum.
Zor ayrıldıktan sonra eve gitmeden karakoldan eşim denen haysiyetsiz çağırmış beni ona karşı öyle bir nefretim vardı ki..
Karakola gittim sinirim git gide artıyodu nezarethaneye inince hemen gidip boğazına yapışmak istedim parmaklıklar olmasaydı.
-Sen nasıl bir babasın ya çocuğa öyle bişey yapılırmı? Şerefsiz adam ağlamaktan etrafi bulanık görmeye başladım.
Bayılmışım uyanınca kendimi düşünmeden direk kızımı aradım ama yoktu .