EKSİK TARAFLARIM

Verdiğimiz zarar..🥀🥀

Kızımı görmek istiyodum hemen doktoru aramaya başladım.Biraz aradiktan sonra buldum.Hemşireyle konuşuyodu.Korkuyodum evladımı bana vermiycekler diye..
Doktor; Neden kalktınız hemen
-Kızımı görmek istiyorum verin ne olur onu bana benim bir suçum yok.
Doktor;Anlıyorum ama elimden birşey gelmiyor eşinizin tedaviyi kabul etmesi lazım yoksa verilmez öyle bi babaya çocuk hemde bebek
Herşey durmuştu benim için kızı'mı vermiyolardı.Çaresiz bir şekilde son kez görsem kokusunu alsam
Doktor: tamam dedi.
Yanına gelince uyuyordu .Sana bunu yaptığı için babanı affetmiycem güzel kızım yarım saat boyunca kokusunu içime çektim ne zordu canı babası yüzünden annesinin evladından mahrum bırakılması.
Hemşire gelmişti onu bile farketmemiştim. Havva hanım seslendiğinde zorda olsa
-Efendim hemşire hanım onunda bu halimize üzülmüştü.
-Daha kontrolleri bitmedi. Ve aile hekimliğinden Doktor gelicek kontrolleri incelemek için o an hareketlenme oldu kucağımda gözlerini açmış beni izliyordu. Hiçbir tepki yoktu sadece izliyordu sonkez öpüp kokusunu içime çektiğimde hemşire aldı kucağimdan çaresiz kalmıştım. Ne yapacaktım simdi ben odadan dışarı çıktığımda amcası ile yengesi gelmişti.
-Ne oldu çocuğa ne yaptınız el kadar bebeğe ben suçlanıyordum
-Ben birşey yapmadım çok merak ediyorsan git nezarethanedeki kardeşine sor.
-Ne nezarethanesinden bahsediyosun?
Artık dayanacak gücüm kalmamıştı.
Tutamadım kendimi ağlayarak bağırmaya başladım.
-O senin kardeşin denen şerefsiz çocuk çok agliyo diye alıp yatağın üstüne fırlatmış benim mi suçum var burda kardeşinin mi Faruk git hesabini kardeşinden sor ha bide psikiyatri tedavisini kabul ettir yoksa Kızımı hiç kucağıma alamıycam. Artık ayakta bile zor duruyordum. Sakinleşmem lazım güçlü olmam lazım bir lavaboya girdim
-Allahim ne olur Kızımı bana versinler
Biraz sakinleşince elimi yüzümü yıkayıp çıktım ruh gibiydim. Eve geldim sessiz bebeğimin ağlama sesi yok elbiselerini elime aldım tutamadım yine kendimi ağlamaya başladım.Oyle uyuya kalmışım.Sabah telefonun çalma sesine uyandım tanımadığım bir numaraydı hastanedendir diye açtım
-Efendim
-Havva hanımlamı görüşüyorum?
-Evet benim
-Ne oldu bir sıkıntı yok değil mi?
-yok hayır biraz elbise getirir misiniz?
-Tamam getiririm görebilecekmiyim peki?
-Tabikide ama kocanız kabul etmediği sürece size verilmiyceğinin farkındasınız değil mi?
-Evet biliyorum kabul ettirmeye çalışacağım.
-Süper o halde bekliyoruz annesini
-İçimdeki sevinci size anlatamam elbiselerinden koydum çantaya ve çıktım evden
Hastaneye gelince direk dünkü yere gittim benimle konuşan doktor onunla ilgileniyordu kapıyı çaldım içeri girdim.
-Çok tatlı bir kızınız var maşallah dünden beri tepkisiz etrafı izliyordu.
-evet bende farketmiştim elden bişey gelmiyor .
-Sesimi duyunca sesler çıkarmaya başlamıştı bile aldım kucağıma sevdim burnuyla oynadım. Gözleri parlıyordu.
Onun güzelliğine bir kere daha..
-Ben sizi yanliz bırakayım acıkmıştır prenses
-teşekkür ederim doktor bey kimse yapmaz böyle bir şeyi hele ki  böyle bir durumda.
-Evet benim içinde kurallar geçerli ama kıyamadım onunla sonuna kadar güzel bir şekilde ilgileneceğim gözünüz arkada kalmasın. Nasılsın teşekkür edeceğimi bilemedim. Çıkınca huzursuzlanmaya başladı. Acıkmıştı hemen emzirmeye başladım ne kadar da açıkmış güzel kızım benim
Bir müddet sonra doktor geldi. Uyumuş prenses diyip kucagimdan aldı. Karşı koyma gibi bir hakkım yoktu. Odanın kapısı çalınmadan eşim girmişti içeri korkuyla hemen doktorun önüne geçtim
-Ne işiniz var burada beyefendi?
-Kızımı görmeye geldim. Sonuçta benimde evladım ha doktor
Sinirden patlamak üzereydim.
-Çık dışarı ne görmeye nede aynı ortamda bulunmaya hakkin var senin..
-Sana mı sorucam ne zaman göreceğimi?
-Evet bana soracaksın. Bu çocuk büyüyünce yaptıklarını duyunca nasıl bakacaksın yüzüne senden nefret edecek
-Anneliğini yapıp gelip susturmayı bilseydin. Allah'm bu ne rahatlıktı kafayı yiycektim.
-Beyefendi çıkarmasınız? Bunu dışarıda konuşalım. Uyanacak şimdi
-Sanane lan istediğim yerde istediğim şekilde konuşurum.
O sırada içeri hastane güvenliği girdi. Allahim  sana şükürler olsun.
-Beyefendi çıkın dışarı yoksa biz çıkartıcaz.
-Tamam lan çıkıcaz sen doktor kork benden başına neler gelir bilemem.
-Atın şunu dışarı
Dışarı çıkarılınca rahatladım. Son kez kucağıma alıp kokusunu içime çektikten sonra doktora teslim ettim.
-Doktor bey kızım size emanet siz güveniyorum. Bu arada isminiz neydi ?
-Demir yılmaz
-Memnun oldum bende Havva Başını salladiktan sonra dışarı çıktığımda amcası eşi bide eşim denilecek eş demekte biraz uygun olmaz da
-Bana sinirli sinirli bakıp üstüme yürüdü.
-Ne yapıyordunuz? Doktorla o odada ha cevab ver? Sabrımın sınırlarını zorluyordu
-Ne yapabilirim kızıma bakmaktan başka He
O anda kızımın amcası bunu kendine çevirip öyle bir tokat attıki yere düştü iyi olmuştu.
-Lan bu kadın senin eşin hep arkanı topladı. Gelmiş bide şey muamelesi mi yapıyorsun? Neredeyse evlat katili olucaktın bu kadın kaç gündür burada perişan 2 dk kızını görmek için doktora hemşireye yalvarıyor niye bu kadar mı düşük karakterin var senin He
-Ben bilmiyordum yaptığım şey doğru bir şey değildi farkındayım ama bianlik sinirle oldu.
-Başlatma sinirine şimdi o aklın yerine gelene kadar benim yanımda kalacaksın. Ev filan yok sana gece gündüz demeden çalışıp kızın için biriktiriceksin. Tedavinide olucaksin. Anladın mı beni ?
-tamam abi anladım o anda bana baktı. Gözlerinde pişmanlık vardı.  Yapmadan önce düşünücektin şuan pişman olması umrumda bile değildi.  Sadece Kızımı biran önce kucağıma almak istiyordum.
♡♡♡♡♡♡♡■■■■■☆☆☆☆☆▪︎
Okuyan arkadaşım varsa eger kitap yazma gibi bir düşüncem yok şuan sadece yaşadıklarımı yazıp rahatlamak istiyorum
Seviliyorsun okuyucum❤❤❤