intro

20 3 2
                                    

Ik ren na de zoveelste ruzie deze week het huis uit, niet te geloven dat ik weer de schuld krijg van alles!! Ik besluit om maar weer even naar mijn favoriete plekje te gaan bij het meer om even af te koelen en alles op een rijtje te krijgen. Nadat ik ben gaan zitten bij mijn favoriete boom, een oude en knoestige treurwilg, kom ik na een tijdje weer enigzins tot rust. Dan loop ik nog even het strandje bij het meer op, genietend van de koele avondlucht, als ik een geluid hoor bij het water. Omdat het intussen is gaan gaan schemeren, kan ik niet gelijk zien wat het is. Ik loop naar het water om te kijken wat het is als het ineens ophoudt. ik laat mijn hand door het koele water glijden wat om een of andere reden anders aanvoelt als normaal. Zonder er verder aandacht aan te besteden ga ik weer terug naar huis..

The lake of darknessWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu