Maybe One Day ( A Jenlisa Story)

1.Bölüm ( git ve ağla küçük kız)

03.27.19
-Yetti artık. Şu saçmalıkların bunalttı beni ve bizi. Ya bu konuyu kaparsın, ya da defv olup gidersin buradan.

- Neden? O kızdan hoşlanmadığımı, hatta nefret ettiğimi en iyi sen biliyorsun anne. Kendi kızını, o adamın sürtük kızına, kısa bir değimle üvey kızına mı değişiyorsun?

- Sana buradan git dedim Lisa. Nereye gidersen git. Umrumda değilsin.

Dedi annesi sinirli şekilde kapıyı işaret ederek. Her zaman ki gibi umudu yıkılmış şekilde odasına kalktı. Merdivenlerin tutunacağından tutarak kendi kendine;
-Bunları hakk edecek hiç bir şey yapmadım sana anne. Beni neden hiç sevmedin ki?
Diyordu. Ama sadece kendi içinde diye biliyordu. Hayat onu gerçekten çok yormuş, herkesten uzaklaştırmış, her kese nefret etmeye zorlamıştı. Merdivenin son basamağında durup, ellerini gözlerine götürerek göz yaşlarını silip, derin bir iç çekerek;
- tüm boktan anılarımı burada bırakacağım. Hepiniz geride kaldınız. Hepiniz - dedi.

Simsiyaha boyamış olduğu odasının beyaz kapısını açıp içeriye girdi. Son kez odasına bakıp yine derin bir iç çekti. Hızlıca bavulunu hazırlamaya başladı. Her şey hazırdı. Amma tek sorun vardı. Üvey babasının kasasının olduğu odaya gitti. Kendine gerekli ola bilecek miktarda para alacaktı. Üvey babası Lisayı gerçekten çok seviyordu. Kendi kızından bile daha çok.  Her ne kadar Lisa onu sevmese de.O kasanın şifresinide sadece Lisa biliyordu.

- Üzgünüm Bay Lee. Çok üzgünüm.

Kasayı açıp, bir miktar aldı ve hızlıca merdivenlerden indi. Çıkış kapısının orada durup, son kez evine baktı. Eski anılar... Iyisiyle,kötüsüyle her anı, her saniyesi gözünde canlandı. Durdu. Gözlerini sıkıca kapayıp, elini yumruk gibi sıktı. Kapıya yöneldi Sol gözünden akan yaşla beraber o evi ve o şehri terk etmek üzere oradan uzaklaştı.