Chapter 17: The Final
.
.
ZERO's P.O.V
I am here at the hospital helping Megumi, of course!
"Zero?" Tumayo naman ako at lumapit sa kanya
"Hmm?"
"Dito ka umupo sa tabi ko" Ngumiti naman ko at umupo sa tabi niya
"Hold my hand,please?" Nilagay ko ang libro na hinahawakan ko sa mesa then hold her hand
Tumingin naman siya sa akin.
"I Love You" Then she squish my hand tightly
"Yeah, I love you too"
—-
*10 minutes later*
"Soul? I love you" Tumingin naman ako sa kanya"
"I love you too" Nagtataka ako bakit parang every minutes every second niya na sinasabi na mahal niya ako? Hindi naman sa ayoko na sabihan niya ako ng ganyan pero .. may mali eh. Parang may .. kakaiba sa kanya.
Lumapit naman ako sa kanya at umupo sa tabi nito.
"Zero gusto kong umupo" Tummayo ulit ako at inadjust ang bed niya
"Okay, enough" Umupo ulit ako
"Megumi? may poblema ka ba?" She titled her head
"Nope, wala. I'm good, bakit?"
"Kasi ano.. lagi mo akong sinasabihan ng I Love You"
"Di na ba pwede? nagsawa ka na ba sa I Love You ko? *pout*" she's being cute again!
Umiling naman ako "Wala syempre, ang sarap nga pakinggan eh" Wala naman pala, it's just my imagination ^o^
"Zero? can I have a favor?" Tumango naman ako
"Rooftop tayo?"
——
"Megumi! Sorry natagalan ako, naubusan na pala tayo ng tubig kaya bumili nalang ako" Lumapit naman ako sa kanya at binigay sa kanya ang tubig
"Hahaha, okay lang. Umupo ka kaya muna, halos di ka na makahinga oh!" Umupo naman ako at uminom ng tubig
BINABASA MO ANG
Just Fake Marriage!
Novela JuvenilJust Fake Marriage ~*PROLOUGE*~ Isa lang ako simpleng babae Na gustong mamuhay ng tahimik At gusto ko ring makita ang mga dati kong kaibigan After 10 years di ko na sila nakita And now? I'm home Pero ang home ko .. no, It's not my home .. It is...
