Tanıtım

759 22 0
                                    


Karşımda ki adam güldü.

"Burası Urfa, İzmit güzeli. Benimle evlenmek istediğine emin misin? Zor bir adamımdır. Sinirliyimdir, bazen öfkemi kontrol etmekte zorlanırım. Söz konusu evladım olduğunda ise. Benim için akan sular durur."

Karşımda ki adamı taklit ettim.

"Ben de zor bir kadınımdır. Gerildiğim zaman sinirlenirim. Sinirlendiğimde ağzıma geleni söylerim. Kimseyi gözüm görmez. Çocuklar benim ince çizgimdir. Ama özellikle bir bebek için her şeyi yapabilecek bir insanım."

Arkama yaslandım ve çayımdan bir yudum aldım. Merwan tek kaşını kaldırıp aynı benim gibi sırtını yasladı sandalyeye. "Anlaştık o zaman İzmit güzeli."

Başımı salladım. "Anlaştık Urfa Ağası." Yerimden kalktım. "Şimdi izninle Beste' yi okuldan alacağıma söz verdim."

"Tabi, buyur İzmit güzeli." Hafifçe gülümseyip arkamı dönüp çay bahçesinden çıktım.

Adam yarım, kadın hem yarım hem de yaralıydı. Kadının yarası derindi. Adam, kadının yarasını sarabilecek miydi? Adam, kadının diğer yarısı olabilecek miydi? Ya da kadın, adamın diğer yarası olabilecek miydi? 


Yeni hikayeme hoş geldiniz. İnşallah beğenirsiniz.

Kalbimin DermanıWhere stories live. Discover now