somewhere only we know, hyunin

on

hyunjin
neden bana hiç söylemedin ki? o aptalların seni benimle tehtid ettiğini, seni buna ittiğini, neden bana hiçbir şeyi anlatmadın Jeongin?
zorla ayrılmanı, yoksa beni öldüreceklerini söyleyen o aptallara neden inandın?
neden sırf benim için kendinden vazgeçtin Jeongin'im.
her gün benim görmediğim zamanlarda seni zorbaladıklarını neden bana hiç anlatmadın Jeongin'im?
bunlar için çok kızgınım sana.
fakat aptal kendime daha çok kızgınım, hiçbir şeyi anlamadığım, üstelemediğim için.
her gün kızıyorum kendime ama elimden hiçbir şey gelmiyor Jeongin. en çokta bu koyuyor.
o aptal baban çok ağladı arkandan biliyor musun? çok geçti ama her şey için Jeongin. onun açtığı yaraları ben öperek kapatmıştım.
biliyor musun, baban içmeyi bıraktı. keşke bunu sen varken yapsaydı da canın yanmasaydı.
o küçücük bedenin çok acılar çekti güzel bebeğim benim.
fakat,
sana yazmayı bugün bırakacağım ve başka bir şehre taşıyacağım Jeongin. bu şehrin her yanında seninle anılarım varken, her şey seni bana hatırlatırken kalamıyorum, boğuluyorum.
seni her şeye rağmen çok seviyorum güzelliğim. sana bunu dememi çok severdin, biliyorum.
yılda bir bile olsa gelip, mezarını ziyaret edeceğim, söz veriyorum.
yattığın yer canını acıtmasın güzelliğim.