"ဂျောင်ဝန်းလေးထတော့"
"ဗျာ!!မေမေ ထပြီ"
ဂျောင်ဝန်းနာရီ ကြည့်လိုက်တော့7ခွဲ
"မေမေ အစောရီးပဲ ရှိသေးတယ်ကို"
"အော် သားရယ် ဂျေးလေးက လာခေါ်မှာလေ"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ"
ဂျောင်ဝန်းမျက်နှာသစ်သွားတိုက်
ကျောင်းဝတ်စုံလဲပြီး အောက်ကို ဆင်းလာလိုက်တယ်"သားလေး ဂျေးက ရောက်နေပြီကွယ့်"
"ဟင် ဟုတ်လား "
"အေးကွယ့် ဂျေးလေးကော ဝင်စားလိုက်ပါလား"
"ဟုတ်ကဲ့ဗျ"
"ဟင် ဟျောင်းက မနက်စာ မစားခဲ့ဘူးလား"
"အွန်း ဂျောင်ဝန်းကို ဝင်ခေါ်တာ နောက်ကျ နေမှာစိုးလို့"
"အော် ဟီးဟီး ကျွန်တော်က အိပ်ယာထ
နောက်ကျနေကြ ဒါတောင်မေမေ နိုးလို့"aww"
ခေါင်းကို ပုတ်လိုက်တော့ ဂျောင်ဝန်းက
ပြူးကြောင်ကြောင်းလေး ကြည့်လေရဲ့"ဟျောင်း ဟို ဟို စား စားကြမယ်လေ"
"အဟမ်း အွန်း"
နှစ်ယောက်စလုံးကတော့ ရှက်ရမ်းရမ်း
ပြီး ခေါင်းငုံ့ပြီး ထမင်းကိုစားနေလေရဲ့ဂျေးအိမ်ကနေထွက်လာတော့ 7နာရီထိုးခံနီးလောက်က ဘာလို့ဂျောင်ဝန်းရဲ့ အိမ်ကို နောက်ကျမှ ရောက်လဲဆိုရင် အရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားနေလို့ ဝန်းတို့အိမ်နားကို ရောက်တာ ကြာလှပြီ
အဲ့နားမှာ ရပ်နေမိတာ
စိတ်သိပ်မလှုပ်ရှားသွားတော့ ဝန်းတို့အိမ်သွားပြီး တံခါးခေါက်လိုက်တယ်ခေါက်လိုက်တော့ ဝန်းေမမေက
"အယ် သားလေး ရောက်လာပြီလား"
"ဟုတ်ကဲ့ဗျ"
"အေးကွယ် လာခဲ့သား ဂျောင်ဝန်းလေးကိုတောင် အခုမှ နိုးခဲ့တာကွယ့် ခဏစောင့်ဉီးနော်"
"ဟုတ်ရပါတယ်ဗျ"
"သားမနက်စာ စားခဲ့လား"
"ဗျာဟုတ် မစားရသေးဘူး"
YOU ARE READING
'My Strawberry Boy' [ Jaywon ]
Romanceရေခဲလိုအေးစက်ပြီး အပြုံးအရယ်မရှိတဲ့ ဂျေးဟာ သူ့ရဲ့ အချစ်ဉီးစတော်ဘယ်ရီရောင်ဆံပင်နဲ့ ကောင်လေးကို ပြန်တွေ့တဲ့ အခါမှာ ဘယ်လိုဆက်ဖြစ်သွားမှာလဲ~~~