Elini tutup, yüzüne gülümsemek yeter mi sizce sevmek için?
Öpücüklerle gösterebilirmisin sevgini?
Peki ya pahali hediyelerle?
Sevgi sözcüklerine boğmak yetermi karşındakine anlatmak için?
Yoksa illede beraber zaman mı geçirmek gerekir?
sevmek yürekte başlar bence, anlık sıradan bir sıcaklık değildir o, alev alev yanar, gözlerinden okunur hiç durmadan.
Sınavdan sınava sürmen gerekir sevgini, gerçek olup olmadığını anlamak için. Her seferinde daha zorlu, her seferinde daha acımasiz davranırsın ona. Gözyaşların ile beslenir, benliğin ile aydınlanır sevgi , etin kemiğindir o, en ufak parçana kadar işler her tarafına...
Bir balerin kadar zarif, bir çelik kadar da güçlüdür, en ufak bir hayal kırıklığına dayanamazken, dünyaları yıktıracak gücü verir sana, sevmek aynı zamanda acı çekmek demektir, mutlulukların içinde. Kendimizde beslediğimiz, kendimizde büyüttüğümüz, kendimizde saklı duran bir şeydir sevmek. O hep bizdedir, bizledir, usul usul biriktiririz onu, içimizde yığılı durur. Günün birinde ansızın karşımıza biri çıktığında sanarız ki içimizden boşalıveren bütün bu duyguları o taşımıştır bize.
Sevmek, kendi kendimizi büyülemektir, kendi kendimize yaptığımız bir büyü...
