05***: varsan var, yoksan yokum.
05***: senden geçiyor benim yolum.
05***: insandan insana kaçarken,
05***: kendimi sende buldum.
Siz: ikiye on kala dinleyen biri mi...
*mesajı geri çektiniz...*
Siz: seninle uğraşamam
Siz: ilgilenmem gereken depre...
Ben geldimmm hellooo Aklıma aniden esen bu kurgu beni çok heyecanlandırdı o yüzden bir çırpıda yazıverdim. Bu yüzden yanlışlarım olursa şimdiden özür diliyorum ve düzeltmenizi de isterim..
Ayrıca yazdığım kurgu ile benzerlik taşıyan başka bir kurguları karşılaştırmazsanız sevinirim, çünkü hiç bir yerden esinlenmedim çalmadım çırpmadım herhangi bir zarar vermedim hshshs neyse ben can yavuz'a bağladım... Keyifli okumalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Galiba artık modum bu hshshshs
...
Üst üste gelen bildirimlere söverken sınıf grubundan gelen mesajları okumadan kaydırdım ardından arkadaşlarımın akşam olan partiye gitmem için ısrarcı mesajlarını da görmezden gelmeye çalıştım Şu an depresyonda olan kıza en iyi ilaç bir fincan kahve ve yanında yiyemeyeceğim kadar çikolata olmalıydı, bir sürü varlıkların olduğu eğlence değil. Sinirle solarken elimdeki alışveriş poşetlerine baktım. Canım ailem zorla da olsa beni yatağımdan kaldırmışlardı.
Ah annem benim kızın aşk acısı çekerken senin bu yaptığın ayıp değil mi be!
Hızlı adımlarla bir an önce eve varmak istedim çünkü yarıda bıraktığım dizimi izlemem lazımdı. Adımlarımı hızlandırırken aynı zamanda bir elime aldığım çikolatamı afiyetle yemeye çalışıyordum, ama fazla beceriksiz olmalıyım ki salak gibi takılıp yeri boylamıştım. Canımın acımasından çok şuan rezil olup olmadığımla daha çok ilgileniyordum. Etrafıma kısa bir bakış attıktan sonra beni kimsenin görmediğine emin oldum ve hızla yerimden kalkıp ellerimdeki kanla karışmış toprağı silkeledim.
"olamaz ya!" elimdeki acıyla gözlerim doldu.
Ah hayır! Elimdeki küçük yara için ağlamıyordum...
Poşetlerin içine bakıp dökülen bir şey var mı diye kontrol ederek kendi kendime sövmeye devam ediyordum aynı zamanda. Ağlayan gözlerimle eve vardığımda beni gören kardeşim ve annemin ısrarla ne olduğunu sormalarını görmezden gelerek kendimi odama attım ve üzerimdeki kıyafetlerimden kurtuldum. En sevdiğim tavşanlı pijamalarımı üzerime geçirerek kendimi yatağa attım. Aşk yeniden'i izlemek için laptopu dizlerimin üzerine koymamla telefonuma ardı ardına bildirim gelmesi bir oldu.
"hay! Ben bildirimleri kapatmadım mı ya!"
Kendime kızarken telefonun kilidini açtım. Bildirimleri kapatacaktım ki gelen mesajın yabancı numaradan olduğunu görmem ile duraksadım.
Yeminini bozup bakmalıydım...
Ah evet aldatıldıktan sonra telefonu elime almamak için yemin etmiştim hiç bir mesaja cevap vermiyordum. Sadece bir gün kadarcık... Daha fazla merakta kalmayıp mesajın üzerine tıkladım.
