Uçaktan yeni inmiştim ucağin ilk kaltığında biraz tedirgin olmuştum ama normal karsıladim. her gün uçağa binmiyodum sonuçta
+
bavullarımı almak için sırada bekliyodum allahtan çantam benimleydi birısi aradan çıkmıştı. Etrafta hep bi telaşe vardı"benim mi bir şeyden haberim yok ya" herkesi yüz ifadesi teleaşlıydı abartıp her an bayılabilirdim "Umarım ben abartıyorumdur ya" yanımdaki adam "anlamadım pardon " dedi "diyorum ki umarım ben abartıyorumdur " ay salak kafam ya ne diyorum ben ne salağım. Bide adama bidaha söylüyorum . Gercekten duvar falan yokmu kendimi duvara falan carpıyım 'sorun degıl bakısı' atarak gitti ve. Yeni farkediyorum
senin gıbı birı bunu nasıl olurda gec farkeder elacım .
adamın bir az boyu 1.90 dir ve "çok taş gibi" okadar iyi ki . O kadar yani
"maşallah ya ne bu böyle" ben böyle bir unutmam da unutturmam da. Böyle bir şeyi nerde görsem tanırım. İnsan birşey der, cevap bile varmeden gitti okadar mahcup oldum . "harbiden rezil oldum ya"
+
"poofff sonunda be" diyeerek bavullarıma uzandım .ve yavaş yavaş cıkışa yürüyordum ve buraya bır önceki geldiğimde evimi alıp eşyalarımı düzdükten sonra arabamı burda bırakarak kendi şehrime dönmüştüm. Arabamı burda bırakmak okadar mantıklı bir haraketim olmuştu kihayatımda yaptığım tek mantıklı hareket . On dakika yürüdükten sonra arabama ulaşmıştım ve bir an önce yeni evime kavusup rahat bı uyku çekme istıyodum
sonra sonraysa yapıcak bir sürü işim vardı arabaya bindiğimdeki an gelen rahatlıkla kendımı koltuga bırakıp derın bı nefes verdim "sonunda be" yarım saate evde almak düşüncesiyle çıkardım anahtarı koca çantanın içinden. Navigasyonumu da açıp "basalım artık be" daha yeni şubeme gidip ne var ne yok halletmem lazımdı . Her şey tamdı ama benim gidip tekrar bakmak lazımdı. Önemliydi
Hızla gidersem yarım saatlik yolu 20dakika yapardım heralde. "Madem öyle basalim" . Ana yola çıkışımda son hızla ilerliyodum bı andan da annemin bana ayarladığı yemeği yanımdaki çantadan çıkartmış yiyordum . Ama çok susadığım için "şu kenarlarda su olacaktı nerede bu. Zem Zem diye bağıracam şimdi ayy" Kafamı çevirmekle bir şey tosladım kafamı kalmadırmak "ayyy kafaaamm" canım çok fena yanıyordu umarım kanamıyodur. "umarım bir ağaca falan çarpmışımdır" karşımda koca jeep pusula "vallahi brovo ya" dedim kendi kendime . Kafamı tutarak "Alt tarafı bi su içicem yani ne bu çile"
arabayı sola sinyal yaparak şerit boyunca sürdüm karşımdaki araba da orada benimle birlikte ilerlerken dua ediyordum ki tartışma falan olamasın kafam kaldırmazdı okadar sesi
arabadan inerken gayet soğuk kanlı olmaya çalıştım ki karşımdaki adam hava limanındaki adamdı dedim ama ben bunu nerede görsem tanırdım yüz hatları ve vicudundakı kas katları adam kastan kolları havada duruyıo. Böyle bir şey olabilir mi "iyi misiniz" dedi galiba kafamdaki kanı görmüştü "evet iyiyim sizde bir şey yok değil mi "dedim galiba adama aşık olacağım ben" kusura bakma bir anlığına gözümü yoldan çektim. ani oldu her şey " dedim .üstüne "tutanak tutalım istersen hı" bu adam gerçekten neden konuşmuyo malmışım gibi suratıma bakıyo ay yoksa bu mal ne diyo mu diyo "kafanız kanıyo " dedi adını bilmediğim adam " ne, neresi" adama okadar çok odaklanmışım ki unutmuştum bile benim hemofili hastalığım vardı ve bu hiç hoş bi durum değildi benim için . Ve kafama yeni dank ediyordu her şeyi unutturmuştu ismini bilmediğim adam
arabasına doğru giderken . Bende cam yansımasından kendime bakıyodum . İlk yardım kutusuyla geri dönen adama bakarak "tutanak tutucaksak tutalım ben benim gitmem gerekicek" dedim kafamı göstererek. adını bilmediğim adam "temizleyip kapatsak yeterli gelecektir güvenmiyosan eğer, bilgim var "bi an önce yapsak iyi olcak " başım dönmeye başıcak gibi hisiyodum yada piskolojik olarak öyle hissediyorumdur belki.
acaba bayılırsam burdan beni bırakıp gider mi ki . bana yaklaşıyodu yavaş yavaş ama görüntü siliniyodu yoksa ben mi saçmalıyodum görüntü yok o yorgunluğun ardından bayılmak iyi geldi bedenim gevşemişti ama şuan bayıldığımın bilincindeydim 'nasıl oluyo be' diye düşünürken sıcak bir şey beni kavradı.
