Felix sıkı sıkı arkadaşına sarıldı. Onlar hep böyleydiler, sarmaş dolaştılar. Bu arkadaşlıkları daha 8 yaşındayken, hepsi yetimhanede kalıyorken başlamıştı.
Flashback----
Felix yetimhane bahçesinde elinde bir tost ve bir meyve suyuyla gezip etrafa bakııyordu. 2 tane cüssesi büyük çocuğun Felix'in yaşıtı olduğunu düşündüğü bir çocuğu sıkıştırdıklarını gördü. Ve hızlıca tost ile meyve suyunu bir banka bırakıp o tarafa doğru yönlendi.
'' Özür dilerim gerçekt-''
Çocuk daha cümlesini tamamlayamadan yediği yumrukla yere düştü ve çocuklardan biri tekme atacağı sırada Felix bağırarak konuşmaya başladı.
''Ne yapıyorsunuz?! Birine böyle davranmak hiç doğru değil!''
Çocuklar Felix'e döndü ve dediği şeye güldüler.
''Bak küçük civciv, işimize karışma ve kümesine dön.''
Felix yerdeki çocuğa baktı, sanki tanıdık geliyordu...
''Hayır! Yaptığınız iyi değil ve ben de buradan gitmiyorum!''
Dediği cümle ile saniyesinde bir yumruk yedi ve yere düştü. Ardından yediği sayısız yumruk ve tekmeler ile bitkinleşti. Biraz ötesindeki çocuğa baktığında onun da kendisinden bir farkı olmadığını gördü. Zorlansa da bir cümle kurmaya çalıştı Felix.
''İsmin nedir?''
''Bang Jisung''(Han lakabı gibi birşey)
''Oh Bang Chan hyung' u tanıyor musun? Kendisi bir kere beni kötü insanlardan kurtardı! Çok havalıyıydı!! Bir de kardeşi vardı ama ondan bahsederken Han demişti''
Felix'in bitkin olduğu halde hızlı hızlı konuşması jisung' un kıkırdamasına sebep olmuştu''
''Han benim lakabım ve Chan hyungta beni-''
''Jisung!''
İkili Chan'ın sesini duymaları ile o tarafa döndüler.
''Chan Hyung ?''
''Felix ?''
Felix küçük bir tebessümle el salladı.
''Siz neden yerdesiniz ve neden bu haldesiniz?''
Chan Jisung'un ayağa kalkmasında yardımcı oldu. Daha sonrasında da Felix'e yardım etti.
''Hyung hani geçenlerde sen bana yardım etmiştin ya; ben de aynısını Jisung'a yaptım biliyor musun!!''
Flashback end!----
Bir daha da ayrılmamışlardı. Arkadaşlıkları hep güçlü kalmıştı.
''Felix çok utanıyorummw- YA MİNHO'NUN KULAĞINA GİDERSE NE OLURR..!!?''
''YA Jisung bu gayet normal bir durum ayrıca Minho anlayışlı karşılar, eminim!''
Jisung dolan gözleri ile Felix'e baktı.
'' Olur mu ki..?''
Felix arkadaşının haline gülümsedi ve yanağını sıktı.
''Tabi olur neden olmasın!''
MİNHO DAN:
Duyduğum şeyle donup kalmıştım. Ne demek Jisung'un feromon kokusu bu? Yani okulda, alfaların önünde? Bazıları onu istemiştir belki de? Ya Hyunjin bile istediyse?
''Yani diyorsun ki Jisung bu sınıfta kızgınlığa girdi?''
''E-evet Hyung??''
Ağlamaklı bir ses çıkarıp bahçeye doğru gitmiştim, Jeongin'in yanına. Kendimi bahçedeki bankta oturan Jeongin'in yanına atıp garip garip sesler çıkarmaya başladım. Sanırım dışardan bakan biri beni deli sanabileceği bir durumdayım şuan...
''Hyung ne yapıyorsun...?''
''Jisung elden gidiyorwte''
''Sen geçenlerde Jisung'u o anlamda sevmiyorum demiyor muydun?''
''Hala sevmiyorum ,ama seviyorum ama yani PÜFFF..!!! Ben bile kendimi anlayamadım..''
''Peki hyung... Peki neden Jisung elden gidiyor?''
''Kızgınlığı girmiş okulda... Alfaların içinde!''
Jeongin yüzüne şaşkın bir ifade bürüdü.
''Aaaa...Kötü olmu-''
Jeongin korkmuş bir ifade ile konuşmaya devam etti.
''YA HYUNJİN ONUNLA ŞEU OLDUYSA EIEIIE''
''Ne olmuşum?''
Gelen Hyunjin ile Jeongin'in kendi hayatında öldüğünü anlamıştım.
Merhabalar yine geldim... İlham geldikçe yazıyorum ve taslaklarda birkaç fic var. Ama onları bitirince düzenleyici topluca atıcağım.. Kendinize iyi bakın 🐥🐥
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
