52nd card • yoonmin

52, last card!

sonsuz yağmurun ardından kalmış kuru izler, daima izlerin ardına saklanmaya çalışan yeşil adam. benim için yeşil oldun, mavi oldun. nehirlerime eşsiz fısıltılarınla kaynak oldun

sokak bekçisi gelmedi bugün, sokak lambaları hala yanıyor. belki de can çekişiyorlardır ne dersin? güzeldi her şey ilk defa gülüşünden duymak, kakao öptürmek, cıvıltılarını duymak. her biri ruhumun tükenişine kadar cebimde saklayacağım kutucuğun içerisinde gizlice duruyor.

koşarak geldim camına, saatlerce izledim, anılarıma doldurduğum mürekkeple karaladım gönlümün en sivri ucuna, yumuşattın.

gece gündüz olmuş, sessiz adam dudaklarını aralamış. haykırmış parçalamış yıkıp dağıtmış hemen ardından ise gelmemelisin demiş. kısa vedaların ardında kalan ilk sözcüğü. ilk cıvıltısı git demek olmuş. cıvıldamak olur mu bu diyemeden çökmüş dizlerinin üzerine. tükenmiş. tüketilmiş.

yuva terk edilirse bir daha geri dönülmez diye duyduğunu söylemiş, dönülmez o vakit diyivermiş. kim dayanmış kim ağır makinaların altında kalıp toprakla yok olmuş bilinmez olmuş. tıpkı hikayenin başında olduğu gibi. biri sevmiş biri tükenmiş, bu döngü her daim böyle sürüp gitmiş.

💫

wona sundu

onunla tanıştığım gün yazmaya başladım şu satırları, şimdi ise sabaha kafa karışıklıklarımı ardımda bırakıp temiz ve kimsesiz bir zihinle başlayabilmem adına yıldız çocuğumu gökyüzünde bırakıyorum. onun peşinden gelen sokak lambamı ise sadece yolumu aydınlatan bir araç olarak kullanabilmek adına çabalayacağım. hakedilmişlerin en iyisinden yeni bir defter alıp kendimi ve dostlarımı karalayacağım uzun süre boyunca, bir gün geri dönebilmek adına her biriniz hoşça kalın

yoon ve mimi'nin kucak dolu sevgisiyle.