SadGül: "Payaslılar" (Seri-3/3)

5 • Baba

Sadi;
"S-sen?"

Adam;
"O-oğlum"

Sadi'nin gözleri dolar;
"Senin ne işin var burda."

Adam;
"Oğlum dur bi dinle"

Sadi;
"Benim senle konuşacak bir şeyim yok!"

Sadi kapıyı kapatır. Adam çaresizce gider.

Songül;
"Kimmiş"

Sadi;
"Anlatıcam. Önce bi içeri geçelim mi?"

Songül;
"Tamam. Her kimse kocamı çok sinirlendirmiş ya"

Sadi derin bi nefes alıp koltuğa doğru ilerler.

Songül Sadi'yi ilk defa böyle görüyordu. Onu bu hâle getiren şeyi çok merak ediyordu.

Songül;
"İyi misin?" Boşlukta duran elini tutar. Sadi elini sıkar;
"Şimdi daha iyiyim"

Songül;
"Kimdi o adam?"

Sadi Songül'ün elini daha da sıktı;
"B-babam"

Songül'ün gözleri fal taşı gibi açılmıştı;
"Baban mı? Hani ölmüştü yani öyle söylemiştin"

Sadi;
"Songül ben aslında yetimhanede büyüdüm"

Songül kocasının elini daha da sıkmıştı;
"E niye daha önce söylemedin"

Sadi;
"Senin üzülmeni istemedim"

Songül duygulu duygulu bakarken;
"Senin acına destek olmak beni üzmezdi ki. Hep sen bana destek oluyorsun."

Sadi;
"Ölene kadar"

Songül;
"Öldükten sonra bile" yanağına öpücük koyar;
"Peki o adam yani baban ona niye kızgınsın"

Sadi;
"Çünkü. Ben 5 yaşındaydım aniden beni bırakıp gitti. Sonra beni Ankara'da bir yurda gönderdiler."

Sadi'nin zorlandığını gören Songül;
"Sonra devam edersin istersen. Ben seni sonrada dinlerim"

Sadi;
"Yok anlatıcam."

Sadiyle beraber Songülde kahrolmuştu.

Sadi devam etti;
"6 yaşında bir aile koruyucu ailem oldu bir mahalleye geldik. Sıcacık bir mahalleydi. İnsanları neşe doluydu hepsi bir aile gibiydi. Benim mahalleye geldiğim gün bayram günüydü. Baklavalar yapılmış herkes bir evde toplanmıştı. Hem benim mahalleye geldiğim gün olarak hemde bir bebek doğmuştu"

Songül;
"Yaa ne güzel bizim mahallede öyleydi"

Sadi;
"O bebek şimdi karnında benim bebeğimi taşıyo"

Songül'ün gözleri kocaman olmuştu;
"Sadi yoksa"

Sadi Songül'ün ellerini tutup öptü ve yüzüne gülerek baktı;
"Sen o bebeksin. Seni ilk o gün gördüm. O kadar güzel bi yüzün vardı ki.. Ben sana o zamandan aşık olmuştum."

Songül;
"Sadi sen bizim mahallede yaşıyodun da ben niye hatırlamıyorum."

Sadi;
"Benim adım değişti. Yani polis olduktan sonra. Bu Kırdarların peşine düşünce"

Songül;
"Neydi ki önceki adın"

Sadi gözlerine baktı;
"Ömer"

Songül bunu duyunca donup kaldı;
"Ömer mi!?"

Sadi kafasını salladı.

Songül;
"O zaman sende benim çocukluk aşkımdın"

Sadi güldü;
"İkimizde en başından aşık olmuşuz o zaman"