Ölü Peri

PERİ

En büyük çığlık onu özlediğinde mezar taşına sarılmak zorunda kalmaktı...   

Nasıl bir giriş yapmalıydım... Bence çok düz bir girişle başlayabilirim. Arven Akel 17 yaşındayım. o herkesin rüyalarını süsleyen o kadının  büyük kızıyım. Deniz Yiğit bilirsiniz ya oyuncular eşlerinin soyadını kullanmaz. Bu yüzden annemle soyadlarımız farklı. Annemle hiç bir zaman güzel bir ilişkimiz olmadı, onun hayatı kızları değil işiydi. Annem 9 yaşından beri oyunculuk yapıyor, 41 yaşında olmasına rağmen hala Türkiye'nin göz bebeği olan oyuncularından. Babam ise İstanbul'da başsavcı bende babam gibi savcı olmak istiyorum ve hukuk fakültesini kazanabilmek için köpek gibi ders çalışıyorum. İkiz kardeşlerim Alin ve Alya daha 10 yaşındalar ikisininde oyunculuk hayali var. Ve  onlara geçen yıl  söylenen bir bilgi ikizler evlatlık... Annem benden sonra oyunculuk hayatını tekrar bırakmamak için başka çocuk istememiş, babam çok ısrar edince ve bende kardeş diye tutturunca, annem ve babam  evlat edinmeye karar verdiler. Çok iyi hatırlıyordum onları evlat edinmek için kuruma gittiğimiz, onları almak için uğraştığımız günleri, beraber gittik kuruma ve ben kız kardeş istiyorum diye tutturunca Alin'in istediğimiz kriterlere uyduğunu söylediler. Bize Alin'i gösterdiler, daha 4 yaşında sarı dağınık saçlı bir kız ağlamaklı gözlerle bize bakıyordu, Neyin var diye sorduklarında "Ben Alya'dan ayrılmayacağım" dedi. Annem oradaki çalışanlara Alya kim diye sorunca ikizi diye cevap verdiler. Babam lafa atlayıp "İkizleri birbirlerinden ayıracak halimiz yok ikizini de evlat edinebiliriz" demişti. Ve 10 dakika sonra odaya Alin'in tıpa tıp aynısı olan bir kız girdi yine sarı dağınık saçlarıyla Alin gibi üzgün bir kız çocuğu...  biz o gün, orada onları evlat edindik 6 yıldır onlar benim herşeyim kesinlikle annem ve babam hiç bir zaman onlara evlatlık gibi hissettirmediler, hatta bence benden çok ilgi gösteriyorlar onlara... Benim annemle aram hiç bir zaman iyi olmadı hep babama daha düşkün oldum, bunun sebebi işinden dolayı bana küçüklüğümden beri zaman ayırmamasıydı.

Annem çoğu zaman  aile aktivitelerimize katılmazdı haftanın sadece bir günü çalışmıyordu, onda da hep senaryosunu çalışıyordu. Anneme küçüklüğümden beri bu konudan dolayı çok sinirliydim işi her şeyiydi anneme bunu her dile getirdiğimde sen benim için her şeyden çok değerlisin deyip konuyu kestirip atıyordu. Babam da çok yoğun iş adamı olduğu için o da anneme hak veriyordu ama en azından Pazar günleri ikizler ve babamla eğleniyorduk. 

Yine babamın çalışmadığı bize vakit ayırdığı o Pazar günlerinden biriydi, kahvaltımızı yaptıktan sonra babam bizi alışverişe götürdü. Dışarıda kar yağıyordu ve yılbaşına sadece 1 hafta vardı, ikizlerin çok büyük isteği üzerine evi süsleyip yılbaşı ağacı alacaktık, alışverişten sonra annemin yanına sete ziyarete gidecektik, Üzerimde, siyah üstüme 2 beden kadar büyük gelen sweet altımda parlak bir tayt vardı, göğüs hizamın biraz altında olan sarıyla kahverengi arasında olan düz saçlarımın aralarında üç ay önce boyattığım akmakta olan mor renginin üzerinde  bir bere vardı.

"Abla, ben bundan istiyorum." diyen bir sese yöneldim her zaman ki gibi Alya her şeyi almak istiyordu.

"Olmaz ablacığım zaten onlarca şey aldık, ve anneye sormadan ıvır zıvır alamayacağımızı biliyorsun."

Alya yönünü çevirip babamın yanına koşmuştu, en büyük kozu babamdı. 

15 dakika daha markette oyalandıktan sonra marketten çıkıp milyonlar eden arabamıza biniyorduk ki sanki annem değil de biz oyuncuymuşuz gibi magazinciler yanımıza üşüştü. Anlamamıştım bunu hiçbir zaman neden bu kadar merak konusuydu aile hayatımız. Belki bana diyeceğiniz şey neden annenin ünlü olmasından yararlanmıyorsun herkes anneme özenirken onun çocuğu olan ben bu hayatı sevmiyordum. Bu kadar zengin olsak bile ailecek vakit geçirdiğimiz sayılı zaman vardı hayat bu kadar kısayken...