Come To Me [18+]

Prolog

Pustka. To czułam przez większość mojego życia. Byłam mało lubiana i też mało znana. Większość osób na mojej drodze nie zwracała na mnie uwagi. Może powinnam się zmienić.

Takie jest już życie - niesprawiedliwe.

Rodzice zawsze byli zapracowani. Kiedyś jak widziałam, że się uśmiechali, byłam i ja szczęśliwa. Teraz już się nie uśmiecham na ten widok. Poznałam ich okropną rzeczywistość. Nasze relacje już nigdy nie będą takie same. Chciałabym, być kochana przez kogoś tak jak oni kochali mnie kiedyś. Wierzę, że tak będzie.

Wiara - to najważniejsze.

Czy po burzy wychodzi słońce? Może. Przynajmniej tak myślałam.

Dam się ponieść adrenalinie...