I was all over his ✓

Sabah

istediginiz kadar agzima sicabilirsiniz hakkinizdir.

Abimler tatile çıktıktıkları için Yeonjun 3 gündür bizde kalıyordu. Gerçekten evde geçen en eğlenceli 2 gündü. Beraber kahvaltı yapıyor, beraber okula gidiyorduk. Geceleri yatmadan önce uzun uzun konuşup bilmediğimiz yönlerimizi keşfediyorduk.

Bu sabah da Yeonjundan erken uyanmıştım. İki gündür sabahları nasıl uyuduğunu izliyordum. Aslında izliyordum değil de ister istemez dalıyordum. Düşüncelere dalıp yüzünü ezberliyordum.

"Ne bakıyorsun öyle dik dik?"

"Dik dik bakmıyorum, bence güzel bakıyorum."

Gözlerini açmadan konuşuyordu.

"Gözlerimi açmaya üşeniyorum. Yine de bakışlarını hissediyorum."

"Bakmayayım mı?"

Hala uykuluydu. Gözlerini açmadan bana doğru dönüp biraz yastığıyla debelendi. Uygun bir pozisyon bulunca konuşmaya devam etti.

"Yav bak, bak da..."

Aklına bir şey gelmiş gibi susup kaşlarını çattı.

"Hay sikeyim ya, bugün de okul var!"

Sadece güldüm. 3 gündür sabahları bunu söylüyordu. Yarın da söyleyecekti, sonraki gün de. Sonraki gün, sonraki gün de... Sonra da evine gidecekti.

Garip bir şekilde geceleri beraber yatıp sabahları beraber uyanmaya çok alışmıştım. Gitmesini hiç istemiyordum ve hep böyle olsun istiyordum.

Tabii, hayaller Kim Yeonjun gerçekler Jeon Jungkook.

Düşünüyorum da, keşke abimle Yeonjun'u değiş tokuş edebilsem. Abim her sabah istisnasız -kapıyı dahi çalmadan- odama gelir; uyuyorsam üstüme atlayıp uyandırır, uyanıksam benimle güreşmeye çalışırdı. Kelimenin tam anlamıyla hiperaktif.

Fakat Yeonjunla sabahlarımız eğlenceli geçiyordu. Ben onu izliyordum, sonra huysuzlanmaya başlıyordu. Sonra beraber hazırlanıp çıkıyorduk.

"Mızmızlanma. Nasılsa ders ne olursa olsun uyuyacaksın."

Hala gözlerini açmıyordu, sırıttı.

"Nereden biliyorsun?"

"Sınıfında ajanlarım var. Her hareketinden haberdarım."

Kafasının altındaki yastığı çekip bana fırlattı.

"Özel hayata saygı da kalmamış."

Sonunda oturma pozisyonuna gelmişti fakat hala gözlerini açmıyordu. Dudağını büzerek havaya doğru oflayıp kafasını diğer yastığa gömdü.

"Ya biz neden her sabahın körü okula kalkıyoruz? Eziyet."

3 gündür her sabah aynı şeyleri söylüyordu. Şimdi de okula gitmemek için yalvaracaktı.

"Soobin, okula gitmesek mi? Nolur gitmeyelim bak gel geri uyuyalım."

Tahmin ettiğim gibi okula gitmeyelim demesi beni güldürmüştü.

"Olmaz Yeonjun, uyandık artık. Hadi kalk okulda uyursun."

"Of!"

Daha yeni gözlerini açıyordu. Alışmak için elleriyle gözlerini ovuşturuyordu, gördüğünden emin olduktan sonra bana hemen bana baktı. Uzunca bi baktıktan sonra gülmeye başladı.

"Ne gülüyorsun be?"

"Git saçına bak."

Aynamın önüne geçip saçıma baktım, havaya kalkmış ve komik görünüyordu. Düzeltince arkama dönüp Yeonjun'un saçlarını karıştırmaya başladım.