Help Me! |minsung,hyunin,chanmin,changlix

5-O kim?

Modeyada spoiler verdiğim ficler ile selamlar 🍙
Sizce verdiğim spoiler neyi anlatıyor?
Kitap hakkındaki düşüncelerinizi yazmayı unutmayın!
-----------------------------

Twell'in ağzından

Minho'nun yanındaki kişi..

Han Jisung?!
Han beni görür görmez gülümsedi. "Merhaba Bayan Twell burda olucağınızı tahmin etmemiştim." Minho'nun gördüğü gibi dibi düşen sevdiği adam Han mı? Aslında evet Minho ile anlaşabilicek bir kişiliğe sahip..

Minho tanıştığımızı görünce "siz zaten tanıyorsunuz ama.. bu Han Jisung bugün tanıştık." Diyince Han hemen atıldı. "Aşırı saçma ve komik bir tanışma!" Demişti. Biliyoruz Minho hayatındaki en güzel anıymış gibi detaylı detaylı anlattı.

Diğerleri de onunla tanışırken Echo yavaş yavaş yok oluyormuş gibi hissediyordum. Nasıl onla sohbet etsem diye düşünürken yanımıza sonra misafirlerimizde geldi Chaeyoung ve Dahyun.. ikisi beraber yanımıza geldiklerinde Dahyun Chae'den önce "merhaba ben Kim Dahyun!" Demişti Dahyun gerçekten çok güzel bir kadındı. Zaten idollük ve modellik ile uğraşıyordu. Hyunjin ile önceden tanıştıklarını söylediler. Dahyun sıkılmadan herkes ile teker teker tanıştı bende dahil. Echo ile tanışırken Echo ismini söyleyip geçmişti. Dahyun'da buna çok takılmadı. Sıra Seungmin'e geldiğinde aralarında kısa bir bakışma yaşandı. O sırada Chae Hyunjin ve Jeongin ile tanışmış onlarla konuşuyordu.

Seungmin ve Dahyun birbirlerini aynı anda görmezden gelmişti. Bu olayı tek gören ben ve Echo olmuştuk. Sohbet ve tanışma faslının ardından birbirimizden ayrılmıştık Seungmin ve Ben farklı içicekleri denerken sohbet ediyorduk. Echo yanımızda alkolsüz içiceğini yudumlarken sohbetimize katılıyordu. Etrafta ne kadar çok kişi varsa o kadar sessizleştiğini anladım.

Yavaş yavaş başım dönüyordu. Seungmin ise çoktan sarhoş olmuş gibi duruyor. Kızarık yanakları, düzgün açamadığı gözleri ve saçma hareketleri ile çok komik duruyordu. Minho haklıydı Seungmin çabuk sarhoş oluyordu. Bende sanırım yavaş yavaş kendimi kaybediyorum.. görüşüm arada bulanıklaşıyor ve dik durmakta zorlanıyorum.

Aniden aklıma gelen soru ile ağzımı araladım. "heyyy Sangmin~" dediğimde Echo'nun kıkırdadığını duydum. Bedenim bana ihanet ediyordu. Cümlelerimi istemsizce uzatıyordum. Hem Sangmin kim? Seungmin çocuğun ismi. Ben ismini yanlış söylesem bile Seungmin Bayık gözleri ile bana baktı "ne vaw?" Dediğinde ağzımdan bir kahkaha çıktı. "Çok Aaaptalcaa konuwuyorsun!" Demiştim. Hem uzatmış hem kelimeyi yanlış söylemiş hemde ses tonumu ayarlayamayıp fazla bağırmıştım.

Seungmin sinirli gözlerle bana bakarken "Sew sawki çook mükemmel konufuyofun!" Kelimeleri iyice şaşırması ile gülmem arttı. Kendime geldiğimde benle gülen bir Echo ve sinirli bakışlı Seungmin'in gözleri üstümdeydi. Sessiz,zarif,kibar Seungmin alkolik iken dediklerimin tam tersi oluyordu. Aniden sormak istediğim soru aklıma geldi.

"Hey seungminiee~ Dahyun ile aranızda ne var?" Seungmin biraz sessiz ve düşünceli bir şekilde durdu sonra sanki hiç öyle durmamış gibi yüzünü büzüp cevap verdi. "Dhayan kim?" Dediğinde iyice sarhoş olduğunu anlayıp soru sormaktan vazgeçtim zaten çok soru sorucak bir halim yoktu.

Echo da merak etmiş olucak ki "Seungmin Dhayan demedi Dahyun dedi. Kim Dahyun var ya hani?" Dedi. Seungmin yeni anlamış gibi 'haa' tarzı bir ses çıkarmış. İçkisinden bir yudum daha aldıktan sonra "tanımıyorum kim o?" Demişti. Sohbetimize Hyunjin dahil oldu. Kafam o kadar bulanıktı ki ne zaman geldiğini bile anlayamadım. Muhtemelen o da sarhoştu ki.. şu cümleleri kurdu. "Hey Saangmin! Youuu Laying! What is you parablam?" Cümleleri şaşıran kişiler artınca daha çok gülüyorduk. Jeogin de Hyunjin'in yanındaydı. Neden beraberler ve Changbin neredeydi sorusuna karşılık bulmak için sağlıklı bir akılda değildim.

Sonuçta kardeşi burda sarhoş olmuştu abisi nerdeydi? Jeogin Hyunjin'in yanında dururken Hyunjin aniden Jeogini iki kolunun arasına almış sarsıyordu. Seungmin yavaş yavaş sızmaya başlarken benimde uykum gelmeye başlamıştı. Echo'nun sesini işittim. "Hey Hyunjin! sal çocuğu boynu kopucak" ah evet.. tek aklı başında olan o şuan ve bize bakıcılık yapması gerekicek.. Minho ve Han nerde? Chaeyoung ve Dahyun nerde? Asıl soru Changbin nerde? Etrafa bakmaya çalışırken başıma şiddetli bir ağrı girdi. Kafamı her hareket ettirdiğimde başıma yeni bir hançer saplanıyormuş gibi hissediyordum.

Ben başımda hissettiğim ağrı ile uğraşırken Hyunjin ve Jeogin gözden kaybolmuştun Tam nerde olduklarına bakıcak iken Seungmin "bew lawabowu bulwaya gidiwowum" dediğinde başta hiçbir şey anlamamıştım. Seungmin beni takmadan olduğumuz yerden uzaklaşmaya başladı. Tek soru şuydu. Seungmin bana emanet! Hiçbir yere gidemez! "Seungmin Oi!" Diye bağırdım ama sesim çıktı mı ondan bile emin değilim. Echo'ya döndüm. "Echo~ gitmemiz lazım.. Seungmin'in peşinween.. o bana ewanet" diyebilmiştim. Echo yüzüme boş boş bakarken kafamı başıma giren yeni hançeri ağrısı ile kalabalığa çevirdim.

Seungmin'i bulmak için başıma bir çok hançer ağrısı almıştım. Vücudum beni serbest bırakmaya başlamıştı. Sanki yeni kalkmış ve beş dakika daha uyumak istiyormuş gibi hissediyordum.

Etrafa bakmaya başlarken Han ve Minho'yu gördüm beraber çok mutlu görünüyorlardı oldukça yakın oturuyorlardı. Başka bir çift gözümü aldı.

Hyunjin ve Jeogin sarılıyorlardı galiba? Arkaları dönüktü fazla yüzlerini göremiyordum tek görebildiğim yüzleri çok yakındı..

Yine kafama çakılan hançerler ve bulanık görüşüm ile etrafa bakarken Seungmin'i gördüm. Yarı baygın duruyordu. Ben derin bir nefes verip bedenimi daha rahat bir pozisyona sokarken Seungmin'in yanına biri geldi. Seungmin ile biraz konuştuktan sonra Seungmin daha fazla ayakta duramıyormuş gibi kendini bırakmıştı. Yanındaki adam onu tuttuğu an bende ayağa fırlamıştım. "Seungmin!" Dediğim gibi oturduğum yere geri düştüm. Artık kendimi taşıyamıyordum. İkisi kalabalıkta gözden kayboldu yada ben artık göremiyorum.

Gözlerim kapandı. Açmak için zorlasamda olmuyordu. Hiçbir şey duyamıyordum. Kulağımda bir çınlama vardı.

Ve derin bir sessizlik..

Aniden yataktan doğruldum. Hepsi Rüya mıydı? Derin nefesler alıp verirken etrafa baktım. Burası neresi? Oda çok sade ve bir o kadarda şıktı yeşil ve turuncu mobilyalar ile süslenmişti. Kafamda elemeler yapıyordum. Hastane olsa bembeyaz olurdu. Demek ki sivil biri beni buraya getirmiş. Beni getiriceklerin sırasını yaptım... Kimse yoktu.

Acaba kaçırılmış mıydım? Kafamda bir sürü soru ile üstümdeki örtüyü ileriye atıp üstümü açtım. O an kıyafetimi fark ettim. Partide giydiğim eteğin altındaki kısacık şort. Hatta şort demeye bin şahit ister. Üstümde ise dizimin biraz üstünde yeşil sweet vardı. Bu sweetin benim olmadığına yemin edebilirim. Ben incelememi bitirdikten sonra içeri biri girdi

Elindeki tepsi ile bana gülümsedi "günaydın" herşey şimdi daha mantıklı..

-----------------------------
Eveet bir bölümün daha sonu
Kitap neden hiç okunmuyor :c
1den fazla oy gelmiyor
Çok mu sıkıcı yazıyorum?