"မေတြ႔တာၾကာပီေနာ္ hyung"
သူမ်က္ႏွာတျခားဘက္လွည့္လိုက္ၿပီး
"မင္းဒီမွာဘာလုပ္ေနတာလဲ"
"Soo...soo ဆီက note book လာယူတာ"
Soo ဆိုတဲ့အသံၾကားေတာ့ သူ႔ရင္ထဲကေအာင့့္သြားသလိုလို
"Hyung စကားခဏေျပာရေအာင္"
"ငါ့မွာေျပာစရာမ႐ွိဘူး"
*hyung မွာလည္းေျပာစရာေတြ႐ွိတယ္ ဒါေပမဲ့ေလ Soo အတြက္ ကိုယ့္ညီမေလးအတြက္ ဒီလိုမျဖစ္သင့္ဘူး hyung တို႔ခံစားခ်က္ေတြေ႐ွ႔တန္းမတင္တာအေကာင္းဆံုးဘဲ mianae hun ah*
"Hyung မွာေျပာစရာမ႐ွိေပမဲ့ hun မွာ႐ွိတယ္ ခဏပါဘဲ hyung jebla"
"Sorry ငါမအားဘူး"
လွည့္ထြက္ဖို႔ျပင္လိုက္ေတာ့ hun ကသူ႔လက္ေကာက္၀တ္ကိုဖမ္းဆဲြထားလိုက္သည္
*jebla...hun ah hyung ကိုမဆဲြထားပါနဲ႔ hun ေ႐ွ႔မွာဆက္ေနရင္ ဘာလုပ္မိမယ္မသိဘူး
အဲဒါေၾကာင့္....hyung ကိုလႊတ္ေပးလိုက္ပါေတာ့*
"ခဏဘဲအခ်ိန္ေပးပါ hyung"
"Oppa...hun ဘာလုပ္..."
Sehun က Lu လက္ကိုကို္င္ထားၿပီး ႏွစ္ေယာက္ကမ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရပ္ေနၾကတာ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္လည္းစိုက္ၾကည့္လို႔ Soo သူတို႔ကိုနားမလည္တဲ့မ်က္၀န္းေတြနဲ႔
"Soo..ျပန္လာၿပီလား chingu နဲ႔စကားေျပာလိုက္ဦးေနာ္"
Sehun လက္က႐ုန္း လိုက္ၿပီး ျမန္ျမန္ထြက္သြားလိုက္သည္
"Hun ah....."
"ကိုယ္သြားေတာ့မယ္"
*boya?? ဘာမွေတာင္မေျပာရေသးဘူး oppa နဲ႔ဘာျဖစ္လို႔ပါလိမ့္ ငါမသိတဲ့ကိစၥတခုခု႐ွိေနလို႔လား*
^---------------------------^
Soo အိမ္ေရာက္တိုင္း အျမဲလိုလို ပထမဦးဆံုး႐ွာမိတာက hyung ဘာကိစၥမွမ႐ွိရင္ေတာင္တခုမဟုတ္တခုအေၾကာင္းျပပီး hyung မ်က္ႏွာေလးျမင္ရဖို႔အတြက္ Soo ဆီေရာက္ေရာက္သြားခဲ့တယ္ ၾကားထဲက Soo ကိုေတာ့အားနာမိပါရဲ႕ သူ႔စိတ္ကိုအသံုးခ်သလိုျဖစ္ေနေတာ့ ဘယ္တတ္ႏိုင္ပါ့မလဲ hyung ကေတြ႔ခြင့္မေပးမွေတာ့ ဒီတစ္နည္းဘဲ႐ွိတာေပါ့
