Soo ေျပာတဲ့ ပန္းျခံနားေရာက္ေတာ့ ေမွာင္မဲေနၿပီးဘယ္သူမွမ႐ွိ
"Soo ေရ..Soo..ဘယ္မွာလဲ..oppa..ေရာက္.."
သူ႔ေခၚသံမဆံုးခင္ ပန္းျခံေလးထဲမွ မီးေရာင္စံုေလးေတြ ထိန္ေနေအာင္ျဖာထြက္လာသည္ ပန္းျခံထဲ Soo မ်ားရွိနေမလားဟူေသာ အထင္နဲ႔ ၀င္သြားလိုက္ေတာ့ ပန္းျခံရဲ႕အလယ္တည့္တည့္ လူတစ္ေယာက္သူ႔ကိုေက်ာေပးရပ္ေနတာျမင္လိုက္ရသည္ Luhan လည္းစူးစမ္းလိုေသာေၾကာင့္ ေ႐ွ့ဆက္တိုးသြားလိုက္ေတာ့ အဲ့လူနဲ႔တေျဖးေျဖးနီးလာေလလေ ဘယ္သူမွန္းသိလာသလို သူသိလိုက္ပီ Soo ကတမင္သူ႔ကိုေခၚလိုက္တယ္ဆိုတာ သူလွည့္ထြက္ဖို႔ျပင္ေတာ့
"Hyung"
ေခၚသံနဲ႔အတူ Sehun ကသူ႔ကို ရီေ၀ေ၀ၾကည့့္ရင္း ဒူးေထာက္လိုက္ပီး
"Mianae...အရင္ကကိစၥေတြအတြက္တကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ Hun မွာ hyung ကလဲြပီး ဘယ္သူ မွမ႐ွိပါဘူး hyung အျပင္လည္းဒီထက္ဘယ္သူမွမခ်စ္ႏိုင္ဘူး အားလံုးHun အမွားေတြပါ Hun သာ မာနမထားခဲ့ဘူးဆို..ဒီလိုေတြျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး...တကယ္မွားသြားပါတယ္ hyung ရယ္...ေနာက္ဒီလိုမျဖစ္ေစရပါဘူး...Hun ကတိေပးပါတယ္...အာ့ေၾကာင့္...jebla..Hun ကိုျပန္လက္ခံေပးပါေနာ္..."
"Arnyi...Hyung မွားတာပါ...hyung ေၾကာင့္ျဖစ္ရတာ...Hyung ရဲ႕ ကေလးဆန္တတ္တဲ့စိတ္ေၾကာင့္...hyung ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္..."
သူေျပာရင္း Sehun ကိုဆဲြထူလိုက္တယ္ ဒီအခ်ိန္မွာ သူဘာမွ မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့ ျဖစ္ခဲ့သမ်ွအရာအားလံုးေမ့ပီး ခ်စ္ရတဲ့သူနဲ႔ထာ၀ရလက္တဲြသြားခ်င္တယ္
"ဒါဆို hun ကိုလက္ခံတယ္ေပါ့ေနာ္"
"Umm...ေျပာမိလို႔လား သူ႔လက္ခံတယ္လို႔"
"Hyung ဘဲ...."
"ခ်စ္တာ...မုန္းမရေအာင္ခ်စ္တာဘဲသိတယ္"
"အာာ...လန္႔သြားတာဘဲ...လူကိုစိတ္ပူေအာင္လုပ္တယ္...လာခဲ့! အျပစ္ေပးရမယ္"
