Hoofdstuk 6

2 0 0
                                    

Gisteravond was het echt gezellig. Em, Chloe, Amber, Zoey en ik wandelen druk pratend naar beneden. We zijn op zen minst al een halfuur te laat voor het ontbijt. We kunnen niets meer krijgen, maar dat is niet erg, want we zitten allemaal nog vol van mijn overheerlijke vegetarische lasagne van gisteren, en misschien ook een beetje de chips en hapjes van tijdens de film. Ook al hebben we geen honger gaan we toch de aula binnen. Ik negeer het gestaar tot het mij te veel wordt en ik roep: "HEB IK IETS VAN JULLIE AAN?" Na mijn geroep kijkt iedereen plots weg, ik ben trots op mezelf dat ik dat net voor elkaar heb gekregen. We wandelen verder, zonder gestaar deze keer, tot bij Alec, Nick en Jake. Als we bij hen zijn geeft Alec een vluchtige kus aan Zoey en trekt haar dan op zijn schoot. Als het ontbijt afgelopen is ga ik eerst even langs bij de dokter voor mijn rug, voordat ik het vergeet. Als hij mijn rug ziet verschiet hij en vraagt: "Wat heb je gedaan dat dit zoveel erger is geworden op een dag tijd?" Ik antwoord: "Aaron heeft mij gisteren hard tegen de muur geduwd om een waarschuwing te geven." "Zeg tegen Aaron dat hij je met rust moet laten van mij. Anders ga je nog een keer in het ziekenhuis belanden en zal hij alle kosten mogen betalen. Ik denk niet dat hij dat zo graag gaat hebben." Ik bedank de dokter en neem afscheid. Blijkbaar zijn mijn vrienden buiten het dokterskamertje blijven wachten op mij. We wandelen verder naar het grasveld, want we hebben nu allemaal audities. Em en Chloe hebben cheerleaden gekozen, Zo, Amber en Jake hebben baseball gekozen en Alec, Nick en ik hebben American football gekozen. De baseballers moeten op het rechtergedeelte zijn van het grasveld, de cheerleaders staan in het midden en American football spelers staan aan de linkerkant. We gaan elk naar het gedeelte waar we moeten zijn. Alec, Nick en ik gaan naar de linkerkant, waar de coach al staat te wachten op ons. Als we aangekomen zijn begint de coach met het afroepen van de namen voor de aanwezigheden. De namen zijn net afgeroepen en we beginnen met opwarmen. Als we klaar zijn volgen de instructies voor proef 1. "De eerste proef is een estafette tussen 4 teams. De eerste begint met 10 keer te pompen en loopt dan naar de kegel en terug. Als de eerste terug is mag de tweede beginnen met pompen en daarna naar de kegel lopen en terug. En zo verder tot de laatste heeft gelopen. Als je klaar bent met lopen moet je gaan zitten. Zo kan ik zien wie de eerste groep is." Er komt een bordje met een aftelklok voor ons. 3... 2... 1... en dan gaat het fluitje om te zeggen dat we mogen beginnen. Ik ben als tweede en begin te pompen als Dean aankomt en mij aantikt, zodat ik weet dat ik mag beginnen. Het pompen gaat heel makkelijk en het lopen gaat nog makkelijker. Ik bouw een voorsprong op en ons team wint makkelijk. Na deze test volgt proef 2 (logisch). Deze test is een soort coopertest. We moeten in 12 minuten zo veel mogelijk rondjes lopen. Weer verschijnt er een aftelklok en klinkt het fluitje. Ik start met lopen en zit direct in de kopgroep. Na een paar minuten maak ik mij los uit de groep en loop aan 17 km/h. Aaron en Alec kunnen mij nog volgen tot ik begin aan 20 km/h te lopen. Ik heb een paar mensen 2 keer voorbij gestoken als ik het fluitje hoor om te zeggen dat het nog 1 minuut is. Ik begin te spurten en steek Aaron voorbij. Hij wil me pootje lap leggen, maar ik zag het aankomen en spring over zijn voet. Uiteindelijk gaat het fluitsignaal, het is gedaan. Ik bol uit en wandel terug naar de plaats waar ik stond toen het fluitje ging. Als de coach bij mij komt zegt ze: "ik heb gezien wat Aaron probeerde te doen bij jouw, maar je reflex was echt goed. Ik spreek Aaron er wel over aan." Na dit gezegd te hebben geeft ze een bemoedigend klopje op mijn rug. Ik trek een zuur gezicht omdat dit nog altijd pijn doet. Ze ziet het en vraagt wat er is. Ik zeg: "Aaron heeft gisterenochtend aan het ontbijt koffie over mij gegoten omdat ik iets zei wat hij niet tolereerde. Nu heb ik een heel grote brandwonde op mijn rug." "Oeie, sorry." "U hoeft geen sorry te zeggen, want u wist het niet." Ik zie de coach tegen Aaron roepen. Na deze uitval beginnen we met de 3e proef, wat voor kracht is. Hierna spelen we een wedstrijdje. Eerst worden de regels uitgelegd en daarna worden de teams gemaakt. Nick, Dylan en ik zitten samen in een ploeg en Aaron, Alec en Dean zitten in het andere team. We beginnen met een team bespreking en we gaan daarna in positie staan. Er wordt gefloten en we beginnen. Na de fluit beginnen mensen al direct te beuken. De bal wordt naar mij gegooid omdat ik de enige ben die vrij staat. Ik begin met spurten en ontwijk een paar mensen die mij willen tackelen. Op het einde van mij spurt loopt er nog 1 persoon achter mij aan, Aaron. Ik ben bijna bij de lijn als ik 2 armen rond mijn middel voel. Door deze armen wordt ik naar beneden getrokken. Ik voel een zwaar lichaam op mijn rug ploffen. Er komen tranen in mijn ogen van de pijn, maar ik doe door. Ik strek mijn armen en leg de bal over de lijn om toch een Touch down te hebben. Aaron klimt van me af en coach Smith komt naar mij toe. Ze vraagt: "Gaat het met je rug, Aaron is echt gewoon op je gesprongen." "Ik heb echt heel veel pijn en ik zou graag naar de dokter gaan als dit geen probleem is." Zeg ik tegen haar. "Geen probleem, je mag naar de dokter gaan, gezondheid gaat voor. Ik ga het tegen je team zeggen." Alec en ik hebben gebarentaal geleerd toen we klein waren om met elkaar te kunnen communiceren. Alec vraagt in gebarentaal wat er gebeurd is. En ik leg het hele verhaal uit. Ik ga naar de dokter en vertel hem over de audities en over wat Aaron me vandaag heeft gelapt. De dokter begint van alles te zeggen wat ik niet mag. Een van die dingen is dat ik voor 2 weken niet meer mag sporten. Hij geeft een paar voorschriften voor mijn LO-leerkracht en mijn coach, als ze mij kiest. De audities zijn net gedaan en Alec is direct erna naar mij gekomen om te vragen of het erg is. Ik vertel dat ik voor 2 weken niet mag sporten en Alec kijkt geschrokken naar mij. "Je meent het niet, je kan niet mee op je eerstvolgende missie!", zegt hij. "Ik weet het en vind het super stom, maar als ik die 2 weken doorzet dan is het vroeger gedaan dan als ik dat negeer." We gaan naar onze kamers. Ik kom in mijn kamer en zie Aaron tegen het keukeneiland aangeleund staan. Ik ga beginnen koken, want we krijgen geen avondeten op deze school (welke school voorziet nu geen avondeten?). Ik neem mijn ingrediënten die ik nodig heb en pak een paar potten. Ik ga lasagne maken. Na een half uur in de oven zitten is mijn lasagne klaar. Aaron komt binnen en vraagt: "Wat ruikt er hier zo lekker?" "Ik heb lasagne gemaakt, als je wilt mag je ook. Ik heb toch over.", antwoord ik, terwijl ik zijn vriendelijkheid negeer. Hij pakt een bord en schept zijn stuk van de lasagne op. Ik ben ondertussen klaar met eten en ruim mijn bord af. "Waar heb je zo lekker leren koken?", vraagt hij. "Mijn moeder", antwoord ik simpel. Ik begin met het afwassen als Aaron zijn bord erbij legt. "Ehm, je kan dat zelf afwassen." "Oke, dan.", zegt hij geïrriteerd. Na de afwas gaat hij weg met Dean en Dylan. Hij gaat sowieso uit en dronken naar hier komen met een of ander meisje. En ik moet dan weer het gekreun aanhoren, no thanks. Ik begin met het kijken van de serie, Young Royals. Echt een top serie. Als ik in aflevering 6 zit komt er iemand binnen. 3 keer raden wie, Aaron (tuurlijk, waarom ook niet). Ik draai mij om en zie Aaron heel hevig met een meisje zoenen. "Slik elkaar niet in.", zeg ik. Ze gaan naar onze kamer, oh nee. Ik begin al met het horen van kreunen, ieuw (kunnen ze dat niet doen bij het meisje zelf). Nu weet ik het zeker, het geluid van de tv gaat omhoog, zodat ik het gekreun niet meer hoef aan te horen. Als mijn serie af is, hoor ik nog altijd kreunen. Nieuwe serie, dan maar. Deze keer kijk ik Heartstopper. Als de eerste drie afleveringen afgekeken zijn hoor ik niets meer. Oke top, kan ik nu gaan slapen. Ik blijf op de zetel liggen, want wie weet hoe ze er nu uit zien. Ik zet de tv uit en doe de gordijnen toe. Ik zet mijn wekker om 7.15 uur, want ik ga me eens grondig wassen in de douche.

a forbidden love storyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu