EUPHORIA //end//

2

Гадуур хүрмээ өмсөн зогсоход минь Жонгүг ч бас зэрэгцэн ирээд хана түшэн зогсоод

Жонгүг- Та өнөөдөр оройтох уу?

-Хэн мэдхэв....Гэхдээ бараг оройтох байх чи түрүүлээд унтаж байхгүй юу

Жонгүг- Яахав бодож үзнээ гэсээр хүрмээ өмсөв.

Би- Чи гарах гэж байгаа юм уу?

Жонгүг- Баяртай гэж хэлэнгээ ганц тамхи татах гээд

Би- Өдөрт хэт их тамхи татаад байгаа юм биш биз?

Жонгүг- Би юу? гэсээр инээд алдана. Тэр орцны үүдэнд зогсоод амандаа тамхи зуун асаав.

Би- Тамхинаас гарах боломж байхгүй юу?

Тэр тамхиа гартаа бариад -Яагаад?

Би- Яахав тэр чиний биенд муу шүү дээ гээд санаа алдсаар түүн рүү харвал тэр намайг цоо ширтсээр -Хмм... Ойлголоо авга ах маань тэгж хэлж байгаа бол би тамхи татахгүй ээ гэхэд нь би гайхан дуу алдаад -Юу нэрээ юу? гэхэд тэр гарт байх тамхиа унтраангаа над руу дулаанаар инээсээр -Татахгүй байлаа гээд би үхчихгүй шүү дээ гэв.

Би- Ингэн гэж мэдсэн бол арай эрт хэлдэг байж

Жонгүг халаасандаа гараа хийгээд -Яахав миний ам л жоохон ганцаардах байхдаа.

Би- Яагаад чихэр эдрээр орлуулж болохгүй гэж гэсээр цагаа харахад уулзалтын цагаасаа хоцорч байв. Би сандран -Өө энэ цаг, Би аль хэдийн хоцорч байх шиг байна гэж түүнд хандан хэлээд эргэж харан алхах гэтэл тэр гарнаас минь татан өөр лүүгээ ойртуулаад духан дээр минь хүйтэн уруулаараа зөөлхөн үнсчихэв.

Би цочирдон том нүдлэхэд тэр -Болгоомжтой яваарай гэж гараа далалсаар инээд алдана. Би духаа илсээр ажлын зүг хөдлөх зуураа дуу алдан -За! Бас дахиж ингэж тоглоом хийх хэрэггүй шүү! гэхэд тэр одоо ч инээсээр -Гэхдээ энэ бидний харилцаанд шинэ зүйл биш биздээ гэсээр ард үлдэв.

Би халуу дүүгэх хацраа нууж яадан хурдан алхав. Бидний харилцаа гэнээ. Бид ямар харилцаатай гэж. Би түүний аавын найз, тэр миний найзын хүү гэдгээс өөр юмгүй. Бодолдоо хэт автсан намайг утасны дуудлага ухаан оруулав. Анхаарахаа больж үз! Пак Жимин.

-ТӨЛӨӨӨӨ!

Редактор-Ноён Пак таны ном үнэхээр сайн болсон байна лээ.

Хусог- Аргагүй шүү дээ хэн бичлээ дээ

Сокжин-Зөв зөв.

Захирал- Завсарлах хэлтэсээс эхлээд хэвлэгдэх хүртлээ энэ ном маш сайн байсан.