Özlemek bazen yetmiyor. Sanki hiç geçmeyecekmiş gibi geliyor. Ama alışıyor insan, zamanla yatışıyor. Her şeyde o varmış gibi geliyor. Ama bu kafayla gidersen hep aklında olur. Asıl önemli olan yanında olması. Madem çok seviyorsun git yaz o zaman. Neyi bekliyorsun? Şurda üç beş günlük ömrümüz var neyi bekliyorsun? Korkuyor musun? Kork kim korkmuyor ki? Utanıyor musun? Utan, utanmak güzeldir. Nasıl bir insan olduğunu gösterir. Utanmak nasıl bir karakterin olduğunu gösterir. Biliyor musun bende çok korktum yazmadım. Çok utandım gözlerine bakarken. Ama ben kaybetmedim o kaybetti beni. Onu bu kadar çok seven biri varken gitti başkasını istedi. Şimdi ne yapıyor ne ediyor bilmiyorum. Bilmekte istemiyorum zaten. Ben, bana yeterim. Allaha şükür yetiyorum kendime. Ama o şuan dolaşıyordur etrafta başı boş bir şekilde. benzetmem ayıp olmuş olabilir özür dilerim. Ama o şimdi sizin anlayacağınız şekilde söylemem gerekirse evsiz. Sokaklarda kalıyor gibi düşünün. Her yer ev olmuş ona. Ama o bir tek sizi istememiş. Eskisiniz sonuçta yeni evler varken niye sizi seçsin ki? Ama üzgünüm bir yandan sana da çünkü o evlerin kapısı başkalarına da açılıyor. Sen istediğine inan istediğine inanma ama bunu değiştiremezsin. O kapılar sadece senin için değil. Oysa ki benim evimin kapısı bir tek sana açılıyordu. Anahtarı bile sana vermiştim. Yedek anahtar yoktu. Dışardan iyi kitle diye vermiştim. İçi zaten kilitliydi. Umarım iyi anlata bilmişimdir. Birine çok değer vereyim derken Gururunuzuda kaybetmeyin, Evet aşkta gurur olmaz. Ama kendinize olan gururunuzu da bir köşeye atmayın...
Allaha emanet...
