chapter 4🥀

87 17 0
                                    

තැඹිලි පාට මිශ්‍ර නිල් අහසේ එක එක රූප වලින් පිරිච්ච පුලුන් වගේ වලාකුළු හැමතැනම විසිරිලා..
හිරු එලිය ඒ වලාකුලු අතර හැංගිලා හොරෙහින් ලෝකය දිහා බලාගෙන ඉන්නේ සමුගන්නට අවසර ඉල්ලන්න වගේ...
වාහන වලින් පිරුනු ගුවන් පාලම දෙපස අද දවසට නියමිත වැඩ අවසන් කරලා මිනිසුන් එක එක අතට ගමන් කරනවා......
ඒ අතරේ මන් බලාගෙන හිටියේ මට ඉදිරියෙන් ආදරයෙන් වෙලිලා පාලම කෙලවරට ගමන් කරන ඔවුන් දිහා....

ඒ නිල් පාට ඇස් ඇය ගාව නතර වෙලා.
හරි සියුම්ව ඇයගේ කෙස් අතරේ ඒ දිගු ඇගිලි දැවටෙන විදිහ....බලන් ඉන්න ආසයි....

මොහොතකට මගේ හදවතේ ගැස්ම නතර වෙනවා වගේ දැනුනේ,
ඔහු ඇයගේ දෙතොල් මත කෙටි හාදුවක් තබමින් ඇයව සිපගත් නිසයි...
එකිනෙකාගේ ඇස් දිහා මොහොතක් බලාගෙන හරි අපූරූවට ඔවුන් සිනහ වුනා...

-"ජන්ග්කුක් ඔයානම් මහා....."

ඇය දැනුනු ලැජ්ජාවෙන් කම්මුල් චෙරි ගෙඩියක් වගේ රතු කරගෙන ඔහුගේ පපුවට අතකින් පහරක් ගැසුවා.

-"ඇයි මන් මොකද..ම්ම්ම්"

ඔහුත් හිනාවෙවීම ඇයගේ මුහුනට එබුනේ...

-"ඇත්තමයි මහා මෝඩයෙක් ඔයා නම්....මිනිස්සුත් බලාගෙන ඉන්නවා..ලැජ්ජාවේ බැහැ.."

-"ඉතින් බලාගෙන ඉන්න කියන්න...මන් කිස් කලේ මගේ කෙල්ලවනේ...."

-"පිස්සා..මෙන්න මෙහේ එනවා යන්න.."

ඒ සිනහා හඩවල් මගේ සවන් පුරා දෝංකාර දෙමින් ඇසෙන්න පටන් ගත්තා.මන් හයියෙන්ම මගේ කන් දෙක වහාගත්තේ ඒ හඩවල් තව තවත් හයියෙන් මගේ කන් දෙක ඇතුලෙන් නැවත නැවතත් ඇහෙන්න ගද්දියි.....

එපාහ්..එපාහ්...මේක නවත්තන්න...ප්ලීස් ම්.මේක නවතන්න...ම.මට තවත් ඉවසන්න බැහැ...ඒක ගොඩක් අ.අමාරුයි.....

මම එතනම බිම දණගසාගෙන තව තවත් තද කරමින් කන් දෙක වසාගත්තේ පිස්සියෙක් වගේ කියවමින්...
එකවරම මට දැනුනේ මගේ වටේ මේ හැමදෙයක්ම ඒකාකාර ප්‍රවේගයකින් භ්‍රමණය වෙනවා වගේ......
සෙමෙන් පියවෙමින් පැවතුනු මගේ ඇස් අගින් අන්තිම වතාවටත් පෙනෙමින් තිබුනේ බොද වෙමින් තිබුනු ඒ රුව......

My Frist Love 🥀Where stories live. Discover now