Running away

What are we gonna do?

LOUIS P.O.V

''Hey schatje, wat doe je?'' vroeg ik toen ik naast Harry ging zitten net voor het meer in het park. ''Ik ben aan het denken'' zei hij terwijl hij voor zich zelf uit staarde. ''Waar denk je dan aan?'' vroeg ik ''Aan ons, de toekomst, het vertellen aan onze ouders'' zei hij en hij legde zijn hoofd op mijn schouder en hij verstrengelde onze vingers. ''Ben je bang?'' vroeg ik en hij knikte. ''Ik hou van mijn ouders maar als ik het ze vertel moet ik in therapie ik mag jou dan nooit meer zien en ik word als dat alles niet helpt uit huis gezet'' zei hij huilend.

''Schatje luister, we zijn nu bezig met onze examens, daarna wachten we het met vertellen tot we er klaar voor zijn en tot we officieel geslaagd zijn. Dan hebben we een diploma en dan kunnen we alles doen dat we willen'' zei ik en Harry keek me aan.

''Maar wat nou als ik het huis uit gezet word?'' vroeg hij in lichte paniek. ''Dan lopen we samen weg, gaan ergens werken, zorgen dat we genoeg geld hebben voor een huis..'' zei ik ''Lou, als we weg lopen en we hebben nog geen huis waar gaan we dan wonen, ik bedoel ik wil geen zwerver worden ofzo'' zei hij.

''Schatje weet je nog waar we vroeger altijd heen gingen toen we gen zin hadden in andere mensen?'' vroeg ik en hij knikte ''Dan gaan we daar heen'' zei ik ''Maar hoe gaan we eten hoe gaan we onze was doen, Lou we hebben geen geld niets'' zei hij.

''Hazz, waarom denk je dat ik mijn geld spaar voor noodgevallen, mijn ouders zijn fucking rijk, ik heb genoeg geld voor eten en voor een wasmachine, ik werk ook ieder weekend en het betaalt erg goed, jij werkt ook dus het komt wel goed liefje'' zei ik ''Okay, ik maak me druk om niets. Maar je moet me beloven dat als we weg lopen van huis dat je dan voor me gaat zorgen en me niet meer alleen laat'' zei hij ''Beloofd, ik laat je nooit meer alleen you and I forever'' zei ik en ik gaf hem een kusje.

''Niemand haalt ons uitelkaar'' zei ik toen ik zijn lippen van die van mij haalde en zijn voor hoofd tegen die van mij leunde. ''Ik ga straks als ik thuis ben vragen aan mijn ouders of ik mijn eigen rekening al mag, ik weet dat je dat pas krijgt als je 18 bent dus volgend jaar pas maar ik vraag het voor de zekerheid gewoon'' zei ik en Harry keek me aan.

''We komen er wel, samen. Jij bent het enige dat ik nodig heb, en dat realiseer ik me nu pas. Als ik een zwerver word dan het liefst met jou, trouwen doe ik het liefst met jou, samen wonen doe ik het liefst met jou, kinderen krijgen doe ik het liefst met jou, ik kan niet zonder je Lou'' zei Harry ''Dat hoeft ook niet want ik blijf voor de rest van mijn leven bij je'' zei ik en hij legde zijn hoofd weer op mijn schouder.

Na een tijdje werd ik gebeld door mijn moeder, ze zei dat ik naar huis moest komen omdat we gingen eten, meestal is ze nooit zo vroeg thuis dus er zal wel iets zijn dat gemeld moet worden ofzo. ''IK moet gaan babe, ik moet eten, mijn moeder belde net dus ze zullen me wel iets moeten vertellen. Ik app en bel je vanavond nog wel okay?'' vroeg ik en samen stonden we op, ''Is goed, ik ga nu ook maar naar huis'' zei hij en ik knikte. ''Oh en babe, maak je niet druk om onze toekomst zolang we maar samen zijn is alles goed'' zei ik en hij knikte en gaf me een kus. ''Tot morgen babe'' zei hij en hij fietste naar huis.

HARRY P.O.V

''Hi mam, wat is er?'' vroeg ik toen ik mijn moeder zag huilen. ''Waar was je? Je was ineens weg, ik heb school gebeld maar die zeiden dat je al uit was ik heb je geprobeerd te bellen maar je nam niet op, ik was ongerust Harry'' zei ze ''Sorry ik was met Niall in het parkje en daar hebben we een deel van ons huiswerk gemaakt'' loog ik ''Ik ben blij dat je nu weer terug bent en dat je ook eens andere vrienden ziet dan Louis, je bent heel veel met hem de laatste tijd'' zei mijn moeder ''Hi is gewoon mijn beste vriend'' zei ik en ik stond op. ''Wat ga je doen?'' vroeg mijn moeder ''Ik ga leren voor mijn volgende examen morgen'' zei ik ''Succes schatje'' zei ze en ik liep naar boven en liet mezelf op mijn bed vallen.

Ineens ging mijn mobiel af ''Met Harry ''Hey, kan je even praten?'' vroeg Louis ''Tuurlijk wat is er gebeurt?'' vroeg ik ''Lottie heeft ons gezien in het parkje, ze heeft een foto dat we aan het zoenen zijn'' zei hij zacht ''Wat serieus dat meen je niet, wat gaan we nu doen?'' vroeg ik ''Geen idee, Lottie zegt dat het me niet veranderd en dat ze blij voor me is dus ze houd het geheim, maar ze wil dat ik het na mijn diploma-uitreiking vertel'' zei hij ''Als jij het verteld vertel ik het ook'' zei ik ''Weet ik Harry maar, mijn moeder vertelde net dat ze vond dat ik teveel met jou omga, ik zei dat je mijn beste vriend was maar ik heb het gevoel dat ze het weten'' zei hij

''Mijn moeder zei ookal zoiets, luister steeds als we samen zijn geweest zeggen we dat we bij Liam of Niall waren, we vertellen het hun morgen wel zodat ze weten dat we hun als dekmantel gebruiken. ''Als je zorgt dat je zusje die foto verwijdert en haar mond houd, zorgen wij dat we slagen en dat we genoeg dingen hebben voor onze onderduik plek'' zei ik ''Morgen gaan we een wasmachine kopen'' zei hij en ik grinnikte.

''En eten en drinken, er staat toch nog een aanrecht en een koelkast?'' vroeg ik ''Ja, ik ga morgen wel even kijken wat er nog staat, dan weten we wat we nodig hebben, maar we moeten sowieso de hoognodige spullen hebben voor het geval dat we weg moeten'' zei hij ''Okay maar ik moet gaan voordat mijn moeder naar boven komt'' zei ik ''Okay ik zie je morgen'' zei hij ''Tot morgen'' zei ik en ik hing op.

Waarom is het leven zo moeilijk? Waarom kan ik niet gewoon gelukkig zijn met een jongen, waarom mag ik niet verliefd zijn op de meest geweldige jongen in de wereld? Al die vragen wanneer houd het op? Wanneer gaan die vragen weg wanneer kan ik gelukkig zijn met mijn vriendje? Wanneer gaan mijn ouders eindelijk inzien dat homo zijn niet erg is wanneer komen mijn ouders er achter dat god van me houd zoals ik ben, hij heeft me gemaakt tot wie ik nu ben, als het volgens mijn geloof echt verkeerd was geweest had ik niet meer geleefd dan had de duivel me mijn leven al afgenomen waarom kan ik niet zijn wie ik ben, waarom moet ik me verschuilen voor mijn ouders waarom kan ik niet gelukkig zijn?

Hiiii hier is eindelijk weer een hoofdstukje morgen ben ik om 12:20 uit dus dan ga ik i cant change my feelings for you schrijven, ik moet ook leren voor Duits dus ik weet niet hoe laat ik ga updaten maar ik ga hem updaten!! Ik hoop dat jullie het hoofdstuk leuk vonden!!

xxDesiree