scaredy cat (minsung)

☆

Jisung, her zaman, hayatında Minho ile geçirmiş olduğu her anda ondan çekinmişti. Minhonun ona bir şey yapacağından değil, sadece liseden mezun olduktan sonra üniversitenin ilk yıllarında onunla tanıştığında Minho, 27 yaşındaki Minho değildi. Sonuçta, 22 yaşındaki Minho ile 27 yaşındaki Minho arasında büyük bir fark olmalıydı. Jisunga göre aslında farketmediği bir çok fark vardı.

Minho 22 yaşındayken Jisungu sürekli üzecek şeyler yapardı, bilmeden belkide bilerek o tür şeyler yapardı. Jisung bazı zamanlarda fikrini belirttiğinde çok aptalca bulur hatta gözlerini devirirdi. Hatta bazı zamanlarda değil çoğu zaman Jisung onun yanında önemsiz hissederdi. Minhonun yaşadıklarından da kaynaklanan kişiliği, etrafındaki insanların önemsiz hissetmesine yol açardı. Minho bunu bilerek yapmıyordu, Jisunga göre bu böyleydi. O sebeple Jisung biraz Minhodan çekiniyordu. Ona fiziksel anlamda bir şey yapmayacağının farkındaydı fakat duygusal anlamda istediğini ondan alamayacak gibi hissediyordu o zamanlar. Gençti, toydu. Minhoya göre aslında biraz saf ve kırılgan olduğu söylenebilirdi.

Kısacası gece Jisungun anksiyetesi Jisungu öldürürmeye devam ederken, onun yardım istemesinin sebebi biraz da buydu. Neden o an yıllar önceki olayı düşündüğünü Minhoya açıklamak istememişti, Minhonun kalkıpta nasıl bir yardım yapabileceğini bilememişti. O kadar odaklanmıştıki geçmişe, 27 yaşındaki Minhoyu, 22 yaşındaki Minho olarak görüyordu o an. Aklı bulanıktı.

Ek olarak;
Jisung son zamanlarda insanların her yaptığında bir şey bulup, çok düşünmeye başlamıştı, ve şimdi de dün hangi kişiye nasıl bir tonda cümle kurduğunu düşünüyor, neden bir takım şeyleri söylediğini düşünüyordu. Düşünmekten kafayı çatlıyordu fakat kendini alı koyamıyordu.

Jisung çok düşünüyordu, hem de çok.

Minhonun intihar olayından bahsetmesinden sonra;
'Hm?' Jisung bir şey söylemeyi reddediyor ne söyleyeceğini düşünüyor dudaklarını ısırıp duruyordu. Minho farkedip ellerini durdurdu Jisungun.

'Seni önemsiyorum Jisung.'

'N-ne?' Jisung hiçbir şeyi algılayamıyordu.
'Dedim ki önemsiyorum.'

'Bunu bana şimdi mi söylüyorsun?'
Jisung hala geçmişte olduğunu hissediyordu. Hissetmese böyle bir cümle kurmazdı. Minho, onda bir gariplik olduğunu farketti. 'Jisung, iyi misin?'
'Jisung yanındayım sadece neden böyle olduğunu anlatır mısın?'

'Anlatsam anlayacak mısın?' Jisung öyle sert bir şekilde söylemiştiki Minhonun gözleri korku ile dolup taştı.

'Jisung, tabii ki.' Jisung konuşmayınca Minho kendi hikayesini anlatırsa daha iyi açılacağını düşündüğünden, anlatmaya başladı bir anda,

'Ben küçükken, neden annemin ve babamın etrafta olmadığından ve adları geçince sinir olduğumdan bahsetmemi ister misin? İstemesen bile bahsedeceğim,'

Jisung, dizlerinde olan Minhonun ellerini tuttu. 'Babam bize pek iyi davranmazdı daha doğrusu hep bir yerlere gider dünyanın en berbat şeyini yapar sonra da iyi biriymiş gibi önümüze bizim sevdiğimiz şeyleri alır koyardı, bilmiyorum, ben de senin gibi o zamanlar her doğum günüm geldiğinde kendimi gerçekten yok etmek istiyordum. Yaşamak o kadar yük gibi geliyordu ki babamın yaptığı kötülükler bazı kumarlar ve annemin ise sadece buna göz yummasını hiç kaldıramamıştım. Sonra bir gün tam yapacakken ayağıma dolandı Doongie, sanki gözleri yapma der gibi bakıyordu biliyor musun? Sonra ben bir anda vazgeçip gerçekten kendim için bir şeyler yapmaya çalıştım. Biliyorum senin hikayen ile aynı olmayabilir, olmak zorunda da değil fakat unutma ki yalnız değilsin. Doongieyi kucağına atmamın sebebi buydu. Attıktan sonra sarıldığınızda o kadar mutlu oldum ki çünkü iyi hissedeceğini biliyordum. Çok teselli vermede iyi değilim ama sana gerçekten yanında olduğumu göstermek istiyorum tamam mı? Lütfen bunu gör. Eskisi gibi değilim, bunu farketmişsindir. Beni iyi yönde değiştirdin Jisung ve ben de seni öyle değiştirmek, kendine getirmek istiyorum.'