თავი 1

18 2 0
                                    

დღეს ორშაბათია, სკოლაში თვები არ ვიყავი ძალან ჩამოვრჩი ყველაფერს, ხო ნუ თავსხმა წვიმაში რომ წამოწვები მგონი შემდეგ არ უნდა იწუწუნო რატომ გავცივდიო, თან ასე გაციება? დედაჩემი ასეთია დავაცემინებ და მინიმუმ 3 დღე სკოლაში არ მიშვებს, წარმოიდგინეთ ასეთი გაციებით 2 თვეზე მეტხანს რატომ არ დამტოვა სახლში. მოკლედ 11 კლასი.... თითქმის სკოლა მთავრდება, მე კიდე ეს ბოლო თვები არ დავდიოდი მადლობა დედაჩემს. უცბად გავემზადე შხაპი მივიღე, ვისაუზემ, მოვწესრიგდი, და წიგნები ჩავალაგე, კარებთან რომ უნდა გვასულიყავი უკვე, უცბად რაღაც ზმუილმა შემაწუხა ჩემი ჯიბიდან გაისმოდა, მივხვდი რომ ვიღაც მირეკავდა, ავიღე დედა იყო :
ტელფონზე საუბარი :
დედა: დე ისაუზმე?
ანა: კი დე ვისაუზმე მეჩქარება უნდა გვაიდე კარგ, არ დამასრულებინა და შემაწყვეტინა
დედა: იცოდე ჭკვიანად, დე არ ჯობდა დარჩენილიყავი ეს დღეც?
ანა: გაგიჟდი დედა გინდა რომ ტესტებში ჩავიჭრა ვსო წავედი კარგად პასუხს არ დაველოდე და გაუთიშე
ავტობუსის გაჩერებასთან მივედი როგორც ყოველთვის ავტობუსმა გამასწრო შესანიშნავია. დიდი ხნის ლოდინის შემდეგ მოვიდა ჩემი ავტობუსი ჩავჯექი ადგილი დავიკავე და ფიქრებში გადავეშვი მიყვარდა საზოგადო ტრანსპორტები ოღონდ მაშინ როდესაც ცარიელი, იყო ბევრი ხალხი არ მიყვარს, გასაკუთრებით წვიმაში ავტობუსით მგზავრობაზე ვგიჟდები, უყურებ ბეტონს რომელიც ნელ-ნელა პატარა წვიმის ტბას ემსგავსება, ამის ყურება მე სიამოვნებას მჰგვრის, მიყვარს წვიმა და წვიმაში სეირნიბა ალბათ ამაზე მეტად არაფერი მიყვარს... ანდაც უი ხო მიყვარს, ზაფხულში ტბაში მარტო მშვიდად ცურაობა დიდი სივრცე, სილამაზე, ბუნება, მეტი რა არის საჭირო კომფორტული ფიქრისთვის? ხომ ასეთი ვარ ზოგი ჩემნაირებს წიგნის ჭიას ეძახის ზოგიც კი უბრალო მონდომებულ გოგონას. მე ჩემ თავსს არ გამოვარჩევ და არც ისეთი წიგნის ჭია ვარ ხალხს რომ ჰგონია, ამ ფიქრში კინაღამ ნინის სახლს გავცდი უცბად წამოვხტი, მძღოლს ვთხოვე გაეჩერებინა და ჩამოვედი ნინი ჩემი ბავშვობის საუკეთესო მეგობარია გოგო რომელიც სულ გვერდში მედგა და მიდგას, ბაღიდან ერთად მოვდივართ უნდა ვაღიარო ძალან ლამაზია, მაგარამ უფრო მეტად ჭკვიანია. ხშირად ჯერ ნინისთან სახლში ავდივარ და შემდეგ ერთად მოვდივართ სკოლაში. კარები შევაღე მონატრებულ მეგობარს მოვეხვიე და შემდეგ ჩვეულებრივად დაიწყო მოყოლა ახალი ამბების მისი მოსმენა სიამოვნებას მჰგვრიდა მისი ლამაზი თაფლის ფერი თაველბის ყურება მისი ქათქათა თეთრი ღიმილის დანახვა მის სახეზე მახარებდა, ის ძაილან გასაკუთრებული არის, რათქმაუნდა ძალიან ბუტიაც არის მაგრამ მისი შემორიგება ერთი ბოთლი Boom-ით შეილება.
ნინი: ლიზას დაურეკე?
ანა: არა არ დამირეკია მომწერა რომ არ დავლოდებულიყავი
ნინი: კარგი ფეხზე ჩავიცმევ და გავიდეთ ok?
ანა: ok.
ლიზა ჩემი მეორე საუკეთესო მეგობარია. გოგონა რომელიც ფიზიკურობას თუ გამოვტოვებთ ჩემი ასლია ზედმეტად ერთნარი გემოვნება და ხასიათი გვაქვს, ის ძალიან მშვენერია მისი კულულა ხვეული შავი თმები  და მისი უმშვენერესი თვალები ოჰჰ ოფიციალურად ვაღიარებ რომ უმშვენერესი გოგოები მყავსს, ისინი ჩემი გულის ნატეხები არიან რომლებიც ყოველთვის ჩემთან არიან,
ლიზა გვარად კერასელიძეა, გემოვნება ორივეს ერთნარი გვაქვს,

__________________________

იმედია მოგეწონებათ აუცილებლად იქნება მეორე თავიც
მიდით თქვენ იცით 💋

VOTE 💫

FOLLOW ✅

COMMENT ✒

აბა გაკოცეთ 💋

ორი გული 🫂❤Where stories live. Discover now