School was bijna klaar en om 3 uur moest ik naar de huisarts. Ik was zo ontzettend zenuwachtig. Maar ja, wat kan er gebeuren? School was uit en ik liep naar huis. toen ik aankwam pakte ik wat drinken en wat lekkers, wat ik eigenlijk niet wilde want ik had met mezelf afgesproken om minder te eten. Maar het was gewoon zo verleidelijk. Na een aantal minuten kwam mijn moeder thuis en we gingen naar de huisarts. Ik heb de hele weg voor me uit lopen staren ik vond het gewoon zo eng. We stapten uit liepen naar binnen, en gingen in de wachtkamer zitten. Ik word altijd zo ongemakkelijk van die stilte.
Maar toen zag ik iemand aan komen lopen ze kwam me bekend voor. Het was de moeder van een klasgenoot van me, ik duimde dat ze niet mijn naam zou zeggen. Maar ja, natuurlijk deed ze dat wel en we liepen achter haar aan een kamer in en we namen plaats. Het was zo ongemakkelijk.
Ze begon een paar vragen te stellen.
Vragen waarvan ik niet snapte waarom ze ze stelde. Ze vroeg zelfs of ik rookte. Toen vond ik het wel raar worden want ik was letterlijk 11. Ze heeft me nog een paar vragen gesteld maar meer niet. Ze zei dat er waarschijnlijk niks aan de hand was en als het toch weer de verkeerde kant op ging dat ik dan weer langs moest komen. We bedankten haar en liepen naar de auto, ik was opgelucht dat het gesprek voorbij was. En blij dat ik niks had. of nou ja nog niks.
JE LEEST
Ziek of niet, het leven gaat door
Non-FictionHoii ik ben Jaimy en ik wil laten weten hoe het is om diabetes te hebben, daarom neem ik jullie mee in mijn ervaring met deze ziekte. Ik wil dat jullie weten dat het niet altijd even makkelijk is en dat je soms ook down momenten hebt, wat natuurlijk...