"ကျွန်တော့်သမီးကိုကျွန်တော်ခေါ်သွားမယ်"
စျာပနာအခမ်းအနားတွေကအဆုံးထိမပြီးသေးဘူး...ဒါပေမယ့်လည်းယိုင်နဲ့နေသောသမီးဖြစ်သူရဲ့လက်ကောက်ဝတ်ကိုခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲကာယောက္ခမကိုရင်ဆိုင်ပုံတွေသည်လည်းမေ့မရခဲ့သောအတိတ်တွေပင်...
"ငါ့မြေးကိုငါအများကြီးမျှော်လင့်ထားတာ"
"ဒါပေမယ့်ကျွန်တော့်သမီးလေ"
"မင်းသမီးဆိုပင်မယ့်လည်းငါ့သမီးကမွေးမပေးရင်မဖြစ်ပါဘူး...စျာပနာအခမ်းအနားတောင်မပြီးသေးတာကိုဘယ်လိုလုပ်ရပ်တွေလာလုပ်နေတာလည်း"
"အဖေ့သမီးက မွေးခဲ့တာဘဲရှိတာပါ...ဒီကလေးကိုတခါတောင်ထွေးပွေ့ပေးဖူးလို့လား...သေသွားတဲ့အထိကိုဒုက္ခတွေပေးခဲ့တာဘဲမလား...ကျွန်တော့်သမီးကျွန်တော့ခေါ်သွားမှာ..အဲ့လိုဘဲသိထားလိုက် လာခဲ့ Chaeyoung "
ParkChaeyoung ကိုဆွဲခေါ်သွားကာချက်ချင်းလက်ငင်းပင်နိုင်ငံကူးသွားသောသူသည် အဘိုးနဲ့မြေးကိုလည်းနှုတ်ဆက်ခွင့်မပေး...Lisa နဲ့လည်းတွေ့ခွင့်မပေးသလိုဘာကိုမှလည်းယူချိန်မရတာကြောင့် ကိုးရီးယားကနေဂျပန်သာရောက်သွားခဲ့တယ် Chaeyoung လက်ထဲသူ့ဖုန်းတောင်မပါခဲ့ဘူး....
Chae: ဒယ်ဒီကျွန်မကဒီမှာဘာလုပ်ရမှာလည်း..မရင်းနှီးတဲ့ပတ်ဝန်းကျင်မှာမနေချင်ဘူးအဲ့တာကြောင့်ကိုးရီးယားပြန်ပို့ပေးပါ...
တပတ်လုံး hotel အကောင်းစားထဲမှာနေ့ရောညပါနေနေရတယ်ဆိုပင်မယ့်တကယ်မနေချင်ပါ...ကိုယ်ပြောတာသူနားမလည်သူပြောတာလည်းကိုယ်နားမလည်တာကြောင့်ကိုးရီယားကိုပြန်ချင်သည်....
"ပြန်ချင်လို့လား"
ခေါင်းငြိမ့်ပြ့သည့်အခါစီးကရက်ကိုစိတ်ပါပါသောက်နေရင်းကနေတချက်ရယ်သည်....
"ကောင်းပြီလေ"
သဘောတူတယ်လို့ယူဆလို့ရသောစကားစုကိုပြောတာကြောင့်ပျော်မိသည်....သူပြန်ရတော့မှာဆိုသည့်အတွက်အဝတ်တထည်ကိုယ်တခုနဲ့ဆင်းလာခဲ့တာဆိုပင်မယ့်ဒီရောက်မှဝယ်ထားသောအဝတ်အစားတချို့ကိုထုတ်ပိုးသည်...
YOU ARE READING
first £ove
Fanfictionအချစ်ဦးဆိုတာမျိုးကိုသိလား... လူတိုင်းလူတိုင်းဟာဘဝမှာလူတယောက်ကိုတော့ရူးရူးမူးမူးစွဲလန်းခဲ့ကြဖူးပါလိမ့်မယ်.. အဲ့လူကိုအချစ်ဦးလို့ခေါ်တယ်... Zawgyi # အခ်စ္ဦးဆိုတာမ်ိဳးကိုသိလား... လူတိုင္းလူတိုင္းဟာဘဝမွာလူတေယာက္ကိုေတာ့႐ူး႐ူးမူးမူးစြဲလန္းခဲ့ၾကဖူးပါလိမ္...
