EĞLENCE: ALTAN AİLESİ/ Düzenlenecek

~1~YALAN HAYATIM~

Selamlarrr,

Ben Eda

Sizlere çooookkk güzel bir kurgu ile geldimmm

Şimdi bu kurgumuza gelelim, bu bir Aile kurgusu. Eğlence var, gereksiz muhabbet var, şerefsizlik var, gel abla gel! BURADA HEPSINDEN BOLCA VAR

Adettendir BAŞLAMA TARİHİNİZ👉

Uzatmadan bölüme geçelim

Keyifli okumalar Çaklıtlarımmm

Düzenlendi🌀

23/12/2022

Leya'dan

Ailemden gizli evden çıkmıştım ve annem ile babam geri dönmeden önce eve gitmeliydim. Kolumdaki saate baktığımda 17.36 olduğunu fark ettim.

Gerçekten bu kadar zaman geçmiş miydi?

Hızlı adımlarla yanımda olan bisikletimi aldım ve  uzaklaşmaya  başladım

Yanımda olan bisikletimin ayağını kaldırdım ve bindim. Biraz hızlı olursam muhtemelen onlar gelmeden evde olmuş olurdum.

Yolu yarıladığımda sokaktan dönerken önüme çıkan kadını çok geç fark etmiştim, hızla frenlerime uzanmıştım fakat geç kalmıştım.

Kadın bisikleti fark edip hızla geriye giderken yere düşmüştü. Duracağım derken yanlışlıkla bende kaymıştım, yere düşmeden kenara çekilirken benim aksime bisikletim yere düşmüştü. Kadının düştüğünü hatırlayınca hızla yanına gidip diz çöktüm.

"Hanımefendi iyi misiniz?" Daha yeni fark etmiş olduğum paketler de kadınla birlikte yere düşmüştü.
 
"İyiyim sorun yok canım," Kadın başını bana doğru çevirdiğinde duraksadı. Gözleri yüzümü inceleyince rahatsızce yerimde kırıpdandım.

"Hanımefendi iyi olduğunuza emin misiniz? Ben gerçekten özür dilerim acelem vardı." Kadının bütün vücudumu süzüyordu ve cevap dahi vermiyordu. Bir şey olmuş gibiydi, kalakalmıştı.

Bakışları beni rahatsız edince ayağa kalkıp kendisini de kaldırabilmek için ellerimi uzattım.

"Anne!" 2 erkek çocuk bir mağazadan çıkmış koşarak bize doğru geliyordu. Biri tahminimce 15'li yaşlarındayken diğerinin kaç yaşında olduğunu pek de tahmin edemiyordum. Boyu uzundu ama yüzü oldukça çocuksuydu. Arkalarından kumral, yaşını göstermeyen ama muhtemelen babamın yaşlarında olan bir adam vardı.

"Ayda?" Kadın başını o tarafa çevirdikten sonra da ona uzatmış olduğum ellerimi tü ayaklandı. O üzerini silkelerken bende kadının çantasını ve mağaza poşetlerini alarak ona uzattım. Bu sırada kadının eşi olduğunu düşündüğüm adam ve yine çocukları olduğunu düşündüğüm o ikili yanımıza ulaştı.

"Anne iyi misin?" Şu küçük olan çocuk sormuştu, yaşını tahmin edemediğim.

"İyiyim Efe." Kadın tekrardan bana döndü.

"Ben gerçekten çok özü-"

"Sweatshirtünün kolunu kıvırır mısın?" Kadının sorduğu soruyla kaşlarım çatıldı.